In China werd de overgrote meerderheid van de arbitrage-instellingen aanvankelijk opgericht door lokale overheden, wat tot op zekere hoogte leidde tot hun afhankelijkheid van lokale overheden. Nu probeert China arbitrage-instellingen onafhankelijker te maken van de overheid om hun concurrentievermogen op de markt te vergroten.
1. De overgrote meerderheid van de arbitrage-instellingen in China is afhankelijk van de regering.
Volgens een onderzoek uit 2007 moest 42.5% van de arbitrage-instellingen een beroep doen op overheidsgelden om een deel van of al hun uitgaven te dekken, terwijl 57.5% van de arbitrage-instellingen al hun uitgaven kon betalen. [1]
Een ander onderzoek in 2009 wees uit dat tweederde van het personeel van de arbitrage-instellingen (inclusief de commissieleden van de arbitrage-instellingen) gelijktijdig in dienst is van of gepensioneerd is bij de Communistische Partij van China (CPC) of de regering; en tweederde van de hoofden van arbitrage-instellingen wordt gewoonlijk ook bemand door deze personen die gelijktijdig in dienst zijn van of gepensioneerd zijn bij de CPC of de regering. [2]
Omdat de arbitrage-instelling voor geld en personeel afhankelijk is van de overheid, hebben de bestuursorganen een sterke invloed op de arbitrage-instellingen.
2. Waarom vertrouwen arbitrage-instellingen op de overheid?
Vóór de inwerkingtreding van de arbitragewet in de VRC in 1994 waren er twee soorten arbitrage-instellingen. Het eerste type was de arbitrage-instelling die intern was opgericht binnen de China Council for the Promotion of International Trade (CCPIT), inclusief de China International Trade Arbitration Commission (CIETAC) en de China Maritime Arbitration Commission (CMAC). Het tweede type was de arbitrage-instelling die intern was opgericht binnen de relevante overheidsdiensten, die in wezen een administratief orgaan is.
In 1994 werd China's eerste arbitragewet uitgevaardigd, waarin werd bepaald dat de arbitrage-instelling onafhankelijk is van de regering en haar gerelateerde departementen en geen banden heeft met dergelijke autoriteiten; arbitrage wordt onafhankelijk uitgevoerd en is niet onderworpen aan overheidsinterventie. Dienovereenkomstig dient de arbitrage-instelling onafhankelijk te zijn van de regering.
Sindsdien heeft de Staatsraad (de centrale regering van China) in 1995 'het plan voor de reorganisatie van arbitrage-instellingen' (重新 组建 仲裁 机构 方案, hierna 'het plan' genoemd) afgekondigd. [3] Onder leiding van het plan, sindsdien zullen in het hele land arbitrage-instellingen worden opgericht of opnieuw worden opgericht. CIETAC en CMAC zouden echter ondergeschikt blijven aan de CCPIT.
Volgens het Plan, anders dan CIETAC en CMAC, zal de regering van de stad waar arbitrage-instellingen zijn gevestigd, in de beginfase van de oprichting van andere arbitrage-instellingen, fondsen, woonplaatsen en andere middelen verstrekken. Nadien zullen arbitrage-instellingen geleidelijk een evenwicht tussen inkomsten en uitgaven tot stand brengen; De leden van de eerste arbitragecommissie worden aanbevolen door de relevante overheidsdiensten en bemand door het personeel werkzaam bij universiteiten, wetenschappelijke onderzoeksinstellingen en de overheid.
Hoewel het plan pas in de beginperiode van de oprichting van de arbitrage-instelling dergelijke vereisten stelde, aangezien een meerderheid van meer dan 200 arbitrage-instellingen in China niet genoeg zaken had om te arbitreren, moesten ze vertrouwen op de steun van de overheid. Daarom hebben de meeste arbitrage-instellingen de bovengenoemde werkwijze zelfs na hun oprichting al lang gevolgd.
Bovendien zijn in juridische termen de meeste arbitrage-instellingen openbare instellingen [4] in plaats van bedrijven of andere soorten marktgerichte entiteiten. De openbare instelling wordt beschouwd als een quasi-overheidsorganisatie. Het juridische karakter van de arbitrage-instelling leidt daarom ook tot de onvermijdelijke band met de overheid.
3. Hoe denkt de advocatuur in China in dit opzicht over de status van de arbitrage-instelling?
Momenteel zijn arbitrage-instellingen die voornamelijk afhankelijk zijn van overheidsfinanciering, meer op de overheid gericht; voor arbitrage-instellingen die al voldoende marktkansen hebben gekregen, zijn ze meer marktgericht en behouden ze relatief onafhankelijk van de overheid. [5]
Een onderzoek uit 2009 toonde aan dat advocaten en arbiters in ontwikkelde regio's zoals Peking, Shanghai en de provincie Guangdong van mening waren dat arbitrage volledig gescheiden moest zijn van de overheid, wat voor arbitrage-instellingen gunstiger zou zijn om deel te nemen aan marktconcurrentie en eerlijke arbitragediensten te verlenen. overwegende dat advocaten en arbiters in andere minder ontwikkelde regio's van mening waren dat arbitrage niet volledig onafhankelijk mocht zijn van het bestuursorgaan, omdat het bestuursorgaan de arbitrage geloofwaardiger zou kunnen maken en de partijen meer respect zouden hebben voor het arbitraal vonnis. [6]
Dienovereenkomstig zijn tegenwoordig enkele arbitrage-instellingen in Chinese ontwikkelde regio's al aanzienlijk onafhankelijk geworden en daarom internationaler, zoals CIETAC, Beijing Arbitration Commission (BIAC), Shanghai International Economic and Trade Arbitration Commission (SHIAC) en Shenzhen International Court of Arbitrage (SCIA). Daarentegen hebben arbitrage-instellingen in andere steden een zwakkere onafhankelijkheid. Ondanks deze feiten zijn de bovengenoemde instellingen allemaal openbare instellingen.
Bovendien maken veel arbitrage-instellingen gebruik van de macht van bepaalde overheidsdiensten om hun werklast te vergroten. De overheidsdienst zal bijvoorbeeld bepaalde industrieën waarschijnlijk aanbevelen om een bepaalde arbitrage-instelling te kiezen, [7] wat er ook toe leidt dat arbitrage-instellingen een meer ambigue houding ten opzichte van de overheid vertonen.
4. Hoe zou China dit fenomeen veranderen?
China wordt nu geconfronteerd met de geschillen explosie, en het is dringend noodzakelijk dat arbitrage-instellingen de Chinese rechtbanken ontlasten van hun overbelaste werklast. Om de partijen meer bereid te maken voor arbitrage te kiezen, moet China de geloofwaardigheid van arbitrage verbeteren. Arbitrage relatief onafhankelijk maken van de overheid is een aanpak om dit doel te bereiken.
Daartoe heeft de Staatsraad op 31 december 2018 “verschillende adviezen over de verbetering van het arbitragesysteem ter versterking van de geloofwaardigheid van arbitrage” (hierna te noemen “de adviezen”) uitgebracht. Dit is de eerste keer dat de Chinese regering in de afgelopen 20 jaar een systematisch plan heeft opgesteld specifiek voor de ontwikkeling van arbitrage.
De adviezen vereisen dat de arbitragecommissie onafhankelijk is van het bestuursorgaan en geen banden heeft met het bestuursorgaan. De arbitragecommissie wordt niet beschouwd als een interne instelling of een ondergeschikte van een overheidsdepartement; de Communistische Partij van China, de regering en hun leiders of kaders zullen de arbitragecommissie ondersteunen om onafhankelijk arbitrage uit te voeren in overeenstemming met de wet. Zij bemoeien zich niet met het arbitraal vonnis en mengen zich niet in de dagelijkse gang van zaken van de arbitragecommissie; indien deze leiders of kaders tussenkomen in de arbitrale uitspraak of tussenkomen in de behandeling van specifieke gevallen, legt de arbitrage-instelling deze handelingen vast en onderzoekt de toezichthoudende autoriteit hun aansprakelijkheden.
Daarnaast heeft het Nationale Volkscongres in 2018 ook de wijziging van de Arbitragewet van de VRC in zijn wetgevingsagenda opgenomen, in een poging de problemen op te lossen waarmee arbitrage-instellingen worden geconfronteerd door herziening van de wet. Momenteel bespreekt de advocatuur in China hoe de herziene wet moet worden opgesteld.
Daarom staan de Chinese arbitrage-instellingen momenteel voor grote veranderingen, en we zullen nauwlettend blijven letten op toekomstige veranderingen.
Referenties:
[1] 韩永红.仲裁机构体制改革意见评析——一种文化的视角[J].仲裁研究,2009(02):14-20.
[2] 陈福勇.我国仲裁机构现状实证分析[J].法学研究,2009,31(02):81-97.
[3] 《重新 组建 仲裁 机构 方案》,http://www.people.com.cn/zixun/flfgk/item/dwjjf/falv/9/9-2-1-03.html
[4] Openbare instellingen opnieuw definiëren, http://www.china.org.cn/opinion/2012-05/23/content_25450895.htm
[5] 汪祖兴.仲裁机构民间化的境遇及改革要略[J].法学研究,2010,32(01):112-125.
[6] 袁发强,刘弦,邓伟龙,王美文.中国仲裁机构往何处去——国内部分仲裁机构运行情况调研报告[J].北京仲裁,2010(01):113-141.
[7] 卢楠.关于我国仲裁制度去行政化的对策建议[J].法制与社会,2016(35):28-29.
Medewerkers: Guodong Du , Meng Yu 余 萌
