In de laatste gerechtelijke interpretatie van het Chinese Hooggerechtshof (2020) worden de normen uiteengezet voor de toepassing van de anti-oneerlijke concurrentiewet in zaken die inbreuk maken op handelsgeheimen.
Het Supreme People's Court (SPC) heeft gerechtelijke interpretaties uitgevaardigd om te verduidelijken hoe dergelijke gevallen moeten worden behandeld.
In een eerder berichthebben we in 2019 China's herziening van zijn anti-oneerlijke concurrentiewet (反 т 竞争 法) ingevoerd voor een betere bescherming van bedrijfsgeheimen.
Naast wetgeving heeft het SPC ook een gerechtelijke interpretatie uitgevaardigd “De bepalingen over verschillende kwesties met betrekking tot de toepassing van wetten bij het horen van civiele zaken van inbreuken op het bedrijfsgeheim"(关于 审理 侵犯 商业 秘密 民事案件 适用 法律 若干 的 的 规定) (" de bepalingen ") op 12 september 2020, om lokale rechtbanken te voorzien van uniforme normen voor de toepassing van de wet ter bestrijding van oneerlijke mededinging bij het horen van relevante gevallen.
De belangrijkste punten van de bepalingen zijn als volgt:
1. Definitie van bedrijfsgeheim
Overeenkomstig Paragraaf 4 Artikel 9 van de Wet ter bestrijding van oneerlijke mededinging verwijst de term 'handelsgeheim' naar zakelijke informatie, zoals technische informatie en operationele informatie, die niet bekend is bij het publiek, commerciële waarde heeft en is onderworpen aan de passende vertrouwelijkheidsmaatregelen van de rechthebbende.
De Bepalingen geven een gedetailleerde uitleg van de term "bedrijfsgeheim".
(1) Wat zijn technische informatie en operationele informatie
In artikel 1 van de bepalingen worden technische informatie en operationele informatie toegelicht.
Technische informatie omvat informatie met betrekking tot de structuur, grondstoffen, componenten, formules, materialen, monsters, stijlen, uitgangsmateriaal van nieuwe plantensoorten, processen, methoden of hun stappen, algoritmen, gegevens, computerprogramma's en daarmee verband houdende bestanden.
Operationele informatie omvat ideeën, beheer, verkoop, financiën, planning, monsters, biedingsmateriaal, klantinformatie, gegevens en dergelijke met betrekking tot de bedrijfsvoering.
(2) Wat is "niet bekend bij het publiek"
Allereerst wordt in de Bepalingen in artikel 3 "niet bekend bij het publiek" uitgelegd: de informatie die niet algemeen bekend is en niet direct beschikbaar is voor relevante personen bij het optreden van de vermeende inbreuk.
Bovendien noemt artikel 4 vijf omstandigheden waarin een rechtbank kan vaststellen dat de informatie in kwestie bekend is geworden bij het publiek, bijvoorbeeld wanneer de informatie openbaar is gemaakt of een praktijk in de sector is geworden.
(3) Wat is "onderworpen aan passende vertrouwelijkheidsmaatregelen"
Artikel 5 van de bepalingen legt uit dat de rechtbank zal nagaan of de houder van het recht dergelijke vertrouwelijkheidsmaatregelen heeft genomen op basis van de aard van het bedrijfsgeheim en de drager ervan, de zakelijke waarde van het bedrijfsgeheim, de identificeerbaarheid van vertrouwelijkheidsmaatregelen, de correspondentie van de vertrouwelijkheidsmaatregelen met het bedrijfsgeheim en de vertrouwelijkheidsbereidheid van de rechthebbende.
In artikel 6 worden vervolgens zeven omstandigheden van vertrouwelijkheidsmaatregelen opgesomd, zoals het aangaan van een geheimhoudingsovereenkomst, het beperken van de toegang tot vertrouwelijke informatie en het informeren van de andere partij over de geheimhoudingsplicht.
(4) Wat is "commerciële waarde"
Artikel 7 van de bepalingen stelt dat de term "commerciële waarde" betekent dat de informatie waarvoor de houder van het recht bescherming zoekt, een reële of potentiële commerciële waarde heeft, aangezien deze niet bekend is bij het publiek.
2. Overtreding van de werknemer op handelsgeheimen
Paragraaf 3 Artikel 9 van de wet ter bestrijding van oneerlijke mededinging bepaalt dat een partij ook wordt geacht inbreuk te maken op het bedrijfsgeheim van de rechthebbende indien hij / zij het handelsgeheim van de rechthebbende heeft verkregen van een werknemer / voormalig werknemer van de rechthebbende, terwijl hij weet dat een dergelijke werknemer het bedrijfsgeheim op illegale wijze verkrijgt.
In artikel 11 van de bepalingen is bepaald dat onder de hierboven genoemde werknemer ook het leidinggevend personeel of de algemene werknemers van de vennootschap vallen. Artikel 12 somt de factoren op waarmee de rechtbank rekening moet houden bij het beoordelen of de werknemer toegang heeft tot de bedrijfsgeheimen van de rechthebbende.
3. Burgerlijke aansprakelijkheid als gevolg van inbreuk op handelsgeheimen
(1) Overtreding beëindigen
Aangezien het bedrijfsgeheim niet bekend is bij het publiek en de wet geen beschermingsduur biedt, bepaalt artikel 11 van de bepalingen dat de duur voor het beëindigen van de inbreuk, zoals bevolen door de rechtbank, in het algemeen moet duren totdat het bedrijfsgeheim is geworden. bekend bij het publiek.
(2) Schadeloosstelling
Artikel 17 van de wet ter bestrijding van oneerlijke mededinging voorziet in China voor het eerst in punitieve schadevergoeding voor inbreuk op een bedrijfsgeheim, dwz de rechtbank kan de inbreukmaker bevelen een schadevergoeding te verlenen die gelijk is aan één tot vijf keer het verlies van de rechthebbende of de inkomsten van de inbreukmaker. Als de rechtbank het bedrag van de schadeloosstelling niet kan bepalen, kan een maximum van CNY vijf miljoen worden opgelegd op basis van de ernst van de inbreuk.
Artikel 20 van de bepalingen bepaalt hoe het verlies van de houder van het recht kan worden bepaald op basis van de royalty's van het bedrijfsgeheim.
Artikel 20 bepaalt ook hoe de rechtbank de ernst van de inbreuk kan bepalen en zo het bedrag van de schadeloosstelling binnen vijf miljoen CNY kan bepalen. Factoren waarmee rekening moet worden gehouden, zijn onder meer de aard van bedrijfsgeheimen, hun commerciële waarde, de kosten van onderzoek en ontwikkeling, de mate van innovatie, het concurrentievoordeel dat ze kunnen opleveren, de subjectieve fout van de inbreukmaker en de daaruit voortvloeiende gevolgen.
(3) Teruggave of vernietiging
Artikel 18 van de bepalingen bepaalt dat "de rechtbank in het algemeen het verzoek van de rechthebbende moet steunen om de drager van het bedrijfsgeheim terug te sturen of te vernietigen en om het bedrijfsgeheim onder de controle van de inbreukmaker te verwijderen", dat tot doel heeft de inbreukmaker zijn / haar vermogen om te plegen te ontnemen. inbreuk en om het risico van herhaling van inbreuk op bedrijfsgeheimen te verminderen / elimineren.
Deze aansprakelijkheid wordt niet genoemd in de Anti-Oneerlijke Mededingingswet, en is een uitgebreide uitleg door de SPC voor de specifieke praktijk van "het beëindigen van inbreuk".
4. Bescherming van bedrijfsgeheimen bij geschillen
Rechthebbenden hebben de neiging om zich zorgen te maken wanneer ze een procedure voeren, en een van de zorgen is de geheime onthulling tijdens procesactiviteiten. In de juridische praktijk is het risico dat een bedrijfsgeheim wordt onthuld of zelfs illegaal wordt onthuld, nog groter tijdens de gerechtelijke procedure, inclusief het bewaren van bewijsmateriaal, de ontdekking en het forensisch onderzoek dan tijdens de inbreuk zelf.
Daarom vereist artikel 21 van de bepalingen dat de rechtbank de nodige vertrouwelijkheidsmaatregelen neemt bij procesactiviteiten, zoals het aansprakelijk stellen van de partijen voor de openbaarmaking en, indien van toepassing, het opleggen van strafrechtelijke sancties.
Bovendien is artikel 26 van de “Verschillende bepalingen van het Supreme People's Court over het bewijs van civiele rechtszaken inzake intellectuele eigendom"(最高人民法院 关于 知识产权 民事诉讼 的 的 若干 规定) bepaalt verder dat de volksrechtbank maatregelen kan nemen zoals" de partij verplichten een vertrouwelijkheidsovereenkomst aan te gaan, een geheimhoudingsverplichting aan te gaan of haar te bevelen de vertrouwelijkheidsverplichting na te komen door een uitspraak ”. De procederende partijen die de voorgaande vertrouwelijkheidsverplichtingen schenden, zijn onderworpen aan passende wettelijke aansprakelijkheden volgens de wet.
Medewerkers: Guodong Du
