In China neemt de geschillencommissie van de rechtbank vaak deel aan de berechting van gecompliceerde zaken, maar haar mening zal niet worden gepresenteerd in het vonnis van het tribunaal. Met andere woorden, de werkzaamheden van de geschillencommissie en de informatie daarover zijn de betrokken partijen niet bekend. Het Supreme People's Court (SPC) probeert deze situatie te veranderen.

Op 2 augustus 2019 heeft de Chinese SPC de adviezen van het Hooggerechtshof over de verbetering van het werkingsmechanisme van de Adjudication Committee van de People's Court (最高人民法院 关于 健全 完善 人民法院 审判 委员会 工作 机制 的 意见) uitgevaardigd, waarbij de beslissing van de geschillencommissie en de gronden daarvan over de zaak openbaar te maken in de geschillenbeslechting.

Dr. Shao Liuyi (邵 六 益), docent aan de Minzu Universiteit van China, publiceerde een artikel met de titel "Adjudication Committee and Collegial Panel: Hidden Dialogue in Judicial Decisions" (审 委会 与 合议庭: 司法 判决 中 的 隐匿 对话 [1]) in dit jaar, met inachtneming van het besluitvormingsmechanisme van de geschillencommissie. Dit zal ons helpen beter te begrijpen waarom de SPC een dergelijke wijziging verlangt.

I. De geschillencommissie werkt in rechtszaken samen met rechters

Als Chinese rechters met gecompliceerde zaken worden geconfronteerd, zullen zij deze doorgaans doorverwijzen naar de geschillencommissie van de rechtbank. Volgens artikel 10 van de organieke wet van de People's Court (人民法院 组织 法), "is de taak van de geschillencommissie het samenvatten van de proceservaring en het bespreken van grote of gecompliceerde zaken en andere procesgerelateerde kwesties."

Het tribunaal rapporteert de kwesties aan de geschillencommissie, die ze vanuit juridisch, politiek en maatschappelijk perspectief zal bespreken en zijn conclusie aan het panel zal terugkoppelen. Vervolgens zal het tribunaal deze conclusie in de vorm van een juridische motivering leveren bij de voorbereiding van het vonnis.

Zo blijkt dat de geschillencommissie wel degelijk deelneemt aan de zaak. De gedachten van de geschillencommissie worden echter niet direct in de uitspraak verwoord, maar vooral in de vergadernotulen weergegeven.

De auteur heeft de vergadernotulen verzameld van de geschillencommissie van de Intermediate People's Court of K City in S Province van 2011 tot 2015. Deze notulen zullen ons helpen begrijpen hoe rechters en de geschillencommissie met elkaar samenwerken.

II. Hoeveel zaken worden door de geschillencommissie besproken?

Van 2011 tot 2015 heeft de geschillencommissie van de K City Intermediate People's Court 45, 32, 24, 24 en 22 vergaderingen gehouden om respectievelijk 213, 153, 125, 159 en 120 zaken te bespreken, in totaal 770 zaken. Vergeleken met het jaarlijks toenemend aantal zaken bij die rechtbank, vertoont het aantal en het aandeel zaken waarbij de geschillencommissie betrokken is een dalende trend. Hieruit blijkt dat de geschillencommissie steeds minder betrokken raakt bij het proces.

Dit is wat de SPC hoopt te bereiken: rechters zaken zoveel mogelijk onafhankelijk laten berechten, terwijl de geschillencommissie zich richt op het samenvatten van de proefervaring.

III. Wat voor vragen krijgt de geschillencommissie?

In het artikel verdeelde de auteur de vragen in zes typen.

1. Gerechtelijke procedures: 213 zaken

Deze zaken verwezen naar zaken die, al dan niet ingewikkeld, door de geschillencommissie zullen worden besproken volgens de vereisten van de SPC. Een voorbeeld zijn strafzaken waarbij de doodstraf onmiddellijk wordt uitgevoerd.

2. Toepassingsgerelateerd: 72 zaken

Deze gevallen betroffen situaties waarin wettelijke bepalingen ontbraken of onduidelijk waren. Daarom moest het collegiale panel zich wenden tot de geschillencommissie voor suggesties over de toepassing van de wet.

3. Feiten gerelateerd: 324 zaken

Als het collegiaal panel niet zeker weet hoe het een oordeel moet vellen over de feitenonderzoek, kan het zich ook wenden tot de geschillencommissie. De leden van de geschillencommissie hebben doorgaans een schat aan gerechtelijke ervaring, waardoor ze beter oordelen kunnen vellen dan gewone rechters.

4. Politiek gerelateerd: 25 gevallen

Als er politieke factoren bij de zaak betrokken zijn, zal het tribunaal niet in staat zijn om op eigen kracht een redelijk oordeel te vellen. In dergelijke omstandigheden is de geschillencommissie verantwoordelijk voor het bepalen van de politieke consequenties. Bovendien kan de geschillencommissie zelfs vertegenwoordigers van het National People's Congress (NPC) en leden van de Chinese People's Political Consultative Conference (CPPCC) uitnodigen om deel te nemen aan de bespreking van de zaak en zo de politieke druk waarmee de rechtbank wordt geconfronteerd, weg te nemen.

5. Sociale impact gerelateerd: 111 gevallen

Deze zaken hadden voornamelijk betrekking op uitspraken die het gedrag of de opvattingen van het publiek of specifieke sociale groepen zullen beïnvloeden. Zo houdt de geschillencommissie bij de bespreking van gevallen van opzettelijke doodslag rekening met de opvattingen van omwonenden over de zaak.

6. Xinfang gerelateerd: 25 gevallen

De petitie die is ingediend via brieven en bezoeken (in het Chinees: 信访 (Xinfang)), een uniek klachtenmechanisme in China, verwijst meestal naar klachten die zijn ingediend bij de rechtbank op een hoger niveau of bij een organisatie van de Communistische Partij van China (CPC). Als Xinfang bij de zaak betrokken is, zal de rechtbank veel belang aan de zaak hechten. Op dit punt zal de geschillencommissie de nodige suggesties doen aan het collegiale panel.

IV. Welke feedback geeft de geschillencommissie aan het tribunaal?

Wanneer het tribunaal de geschillencommissie raadpleegt, brengt het vaak zijn eigen standpunten naar voren. Accepteert de geschillencommissie de standpunten van het tribunaal? Volgens het artikel van Dr. Shao was van 2011 tot 2015 het aandeel van de verschillende feedbacks van de geschillencommissie als volgt:

1. De meest voorkomende situatie, met 367 zaken, was dat de geschillencommissie het unanieme advies van het tribunaal goedkeurde.

2. 135 zaken waren die met verschillende meningen van het tribunaal, en de geschillencommissie keurde het meerderheidsadvies goed. 

3. In 83 zaken heeft de geschillencommissie het minderheidsstandpunt van het tribunaal overgenomen.

4. In 28 gevallen bracht de geschillencommissie een ander oordeel naar voren, hoewel de collegiale commissie hierover overeenstemming had bereikt.

5. In 91 zaken kwam de geschillencommissie tot de conclusie "nog te bepalen".

6. Er waren 28 zaken waarin de geschillencommissie besloot instructies te vragen aan andere afdelingen (meestal rechtbanken op een hoger niveau, dwz provinciale hoge volksrechtbanken; en soms de politiek en rechtscommissie en de discipline-inspectiecommissie van de CPC).

7. In 25 zaken heeft de geschillencommissie besloten eerst tot mediation te komen, en vervolgens naar de situatie te beslissen.

Volgens de bovengenoemde gegevens kunnen de eerste drie typen, die in totaal 75.97% bedragen, worden gecategoriseerd omdat de geschillencommissie het eens is met alle of ten minste een deel van de adviezen van het tribunaal. Dat wil zeggen dat de geschillencommissie in de meeste gevallen de adviezen van het tribunaal overneemt.

V. Hoe beschrijft het tribunaal politieke factoren in juridische taal?

In sommige gevallen besprak de geschillencommissie de zaak vanuit politiek perspectief en nam daarover beslissingen. De redenering vanuit politiek perspectief lijkt in de uitspraak echter onzichtbaar, aangezien rechters deze inhoud in juridische uitdrukkingen hadden vertaald.

Bijvoorbeeld, in het geschil tussen het taxibedrijf en de chauffeurs over het bezit van voertuigen en het exploitatierecht, aangezien er in die tijd veel van dergelijke geschillen in de omgeving waren geweest, zou de rechtbank na een uitspraak een demonstratie organiseren. effect. Als het in het voordeel van de chauffeur was, zou dit ertoe leiden dat andere chauffeurs het taxibedrijf zouden aanklagen, waardoor het voor het taxibedrijf moeilijk zou worden om zijn activiteiten voort te zetten; als het in het voordeel van het taxibedrijf was, zou het ook de ontevredenheid van de enorme groep chauffeurs veroorzaken.

Ten slotte deed de geschillencommissie het tribunaal een compromisvoorstel dat het voertuigbezit bij de chauffeurs zou komen te liggen, terwijl het exploitatierecht bij het taxibedrijf zou komen te liggen.

In de uitspraak oordeelde de rechtbank dat het autobezit toebehoorde aan de chauffeurs volgens het basisprincipe van 'hij die daaraan bijdraagt, is eigenaar' uit de theorie van het burgerlijk recht, en tegelijkertijd behoorde het exploitatierecht toe aan het taxibedrijf met redenen zoals "het bieden van kwalitatief hoogstaande en betaalbare openbaarvervoersdiensten voor de mensen" en "het bevorderen van een gezonde ontwikkeling van het openbaar vervoer".

VI. Mijn opmerkingen

De communicatie tussen het tribunaal en de geschillencommissie staat niet in de uitspraak, dus de partijen zijn er niet van op de hoogte. Dit zorgt ervoor dat de geschillencommissie de zaak openhartiger kan bespreken. Volgens de adviezen van de Supreme People's Court on Improving the Working Mechanism of the Adjudication Committee of the People's Court (最高人民法院 关于 健全 完善 人民法院 审判 委员会 工作 机制 的 的), zal de geschillencommissie haar mening bekendmaken in uitspraken. in de toekomst.

Heeft dit beleid invloed op het discussiemechanisme van de geschillencommissie? Welke invloed heeft dit op het besluitvormingsmechanisme van Chinese uitspraken? We zullen de toekomstige ontwikkeling ervan in de gaten houden.

Referentie:

[1] 邵 六 益 ： 《审 委会 与 合议庭 ： 司法 判决 中 的 隐匿 对话》, 《中外 法学》 2019 年 第 3 期

Omslagfoto door kit sanchez (https://unsplash.com/@kitsanchez) op Unsplash

Medewerkers: Guodong Du

Opslaan als PDF