Naar mijn vorige post, hebben we uitgelegd waarom de online-opslag van elektronische gegevens in China in opkomst is. In dit bericht zullen we in detail blijven beschrijven hoe het bedrijf wordt geleid, welke problemen er zijn en hoe het zich in de toekomst zal ontwikkelen.
I. Hoe voert het bedrijf zijn online elektronische gegevensbehoud uit?
Momenteel passen Chinese bedrijven die zich bezighouden met het online bewaren van elektronische gegevens voornamelijk de volgende drie regelingen toe:
1. Schema één: automatische data-acquisitie door een computerprogramma, gecombineerd met notarisering of forensisch onderzoek
Dit schema omvat de volgende stappen: automatische verwerving van online elektronische gegevens via computersoftware; de real-time verzending van gegevens via speciale netwerkcommunicatielijnen naar servers die zijn ingesteld in notariskantoren of forensische onderzoeksinstellingen voor opslag; en tot slot notarisering van deze elektronische gegevens door notariskantoren, of keuring door een forensische exameninstelling.
Op deze manier kunnen we niet alleen automatisch, tijdig en snel de extractie en opslag van verschillende online elektronische gegevens in batches voltooien, maar kunnen we elektronische gegevens ook omzetten in gemakkelijker herkenbaar bewijs door rechters door middel van notariële of forensische onderzoeken, zoals notariële verklaringen of forensisch deskundigenadvies. Wat voor gebruikers aantrekkelijker is, is dat het veel goedkoper is om de elektronische gegevens die al lokaal zijn opgeslagen, te notariseren of te onderzoeken. Dit is de eerste regeling die is aangenomen door bedrijven die zich al in een vroeg stadium bezighielden met online elektronische gegevensbewaring, en het is momenteel ook de meest gebruikte regeling.
2. Schema twee: gegevens worden automatisch verkregen door een computerprogramma en opgeslagen door een neutrale derde partij in de vorm van een digitale handtekening
Dit schema omvat de volgende stappen: automatische verwerving van elektronische gegevens via computersoftware, maar daarna worden de gegevens niet doorgestuurd naar de notaris of forensische onderzoeksinstelling, maar verwerkt tot digitale handtekeningen met tijdstempels, hash-waarde (gegevensvingerafdruk ) en andere informatie, en dergelijke digitale handtekeningen en verkregen elektronische gegevens worden opgeslagen op de eigen servers van het bedrijf.
Deze praktijk berust niet op de geloofwaardigheid van notariële of forensisch onderzoek, maar maakt in plaats daarvan gebruik van digitale handtekeningtechnologie en de neutraliteit van de gegevensbewaarinstelling zelf om rechters ervan te overtuigen dat de verkregen elektronische gegevens ongewijzigd zijn. Omdat de kosten van een digitale handtekening veel lager zijn dan die van notarisering en forensisch onderzoek, heeft deze regeling een duidelijk prijsvoordeel.
3. Schema drie: automatische data-acquisitie door een computerprogramma en blockchain-technologie
Dit schema omvat de volgende stappen: nadat de elektronische gegevens automatisch door het programma zijn verkregen, wordt de digitale handtekening onmiddellijk gemaakt op basis van de elektronische gegevens en wordt de informatie over de digitale handtekening opgeslagen in de speciaal opgerichte blockchain voor informatieopslag.
Blockchains hebben de kenmerken van decentralisatie en onveranderlijkheid. Dat wil zeggen, als de informatie eenmaal in de blockchain is opgeslagen, is er geen behoefte aan een neutrale derde partij om de betrouwbaarheid van de informatie te garanderen. De blockchain kan er zelf voor zorgen dat de informatie na opslag niet verandert.
Met dit schema hebben klanten niet langer een neutrale derde partij nodig om gegevens op te slaan en kunnen ze de betrouwbaarheid van elektronische gegevens aan de rechtbank tonen met behulp van meer vertrouwde blockchain-technologie.
II. Wat is de huidige mening van de Chinese rechtbanken ten aanzien van online elektronische bewaring van gegevens?
Momenteel hebben de rechtbanken in de meeste van de besliste zaken waarbij gebruik wordt gemaakt van een elektronische dienst voor het bewaren van gegevens, het elektronische gegevensbewijs overgenomen en ingediend door de partijen via een dergelijke dienst. Deze gevallen worden ook gebruikt als de beste commerciële reclame voor bedrijven die online diensten voor het bewaren van elektronische gegevens in China aanbieden. Het lijkt aannemelijk dat Chinese rechtbanken een positieve houding aannemen ten opzichte van een dergelijke conserveringsmethode. Maar is dat de waarheid?
Als u deze uitspraken aandachtig leest, zult u ontdekken dat ze een gemeenschappelijk kenmerk gemeen hebben: de andere partij heeft geen bezwaar gemaakt tegen de persoon die het bewijs heeft geleverd, de methode en het proces van bewijsverkrijging en het relevante elektronische bewijsmateriaal. In de rechtszaken van China over burgerlijke en handelsgeschillen hoeven de door de partijen erkende feiten niet met bewijs te worden bewezen. Daarom is het moeilijk om aan de hand van deze zaken te beoordelen of de reden voor de toelating van het bewijs door de rechtbank de erkenning van deze methode of de erkenning van de partijen is.
Daarnaast zijn er enkele gevallen waarin de andere partij bezwaar heeft gemaakt tegen het bewijs. In deze gevallen gaven de rechters de elektronische gegevens nauwelijks toe. Uit deze uitspraken worden de redenen voor de niet-ontvankelijkheid van bewijs als volgt samengevat:
Ten eerste zijn notarissen en examinatoren niet persoonlijk betrokken bij het proces van elektronische gegevensextractie, dus het juridische effect van gerelateerde notarisatie en forensisch onderzoek kan niet worden onderkend.
Voor elektronische gegevensbewaring in combinatie met notarisatie en forensisch onderzoek zijn notarissen of examinatoren alleen getuige van de elektronische gegevens die automatisch door het systeem worden verzameld en aan hen gepresenteerd, en ze hebben geen idee hoe de gegevens van internet worden verzameld en of een dergelijk acquisitieproces wetenschappelijk is. en betrouwbaar. Met andere woorden, notarissen en taxateurs kunnen alleen beschrijven welke elektronische gegevens ze daadwerkelijk hebben gezien, maar ze kunnen niet beoordelen of de elektronische gegevens corrupt waren voordat ze aan hen werden gepresenteerd.
Ten tweede hebben bedrijven voor gegevensbewaring niet de juridische kwalificatie om elektronische gegevens te extraheren, dus de competentie van de elektronische gegevens die ze extraheren en opslaan, kan niet worden erkend - dit komt overeen met het tweede hierboven genoemde schema.
Volgens het bestaande wettelijke kader in China komen alleen notariskantoren en forensische exameninstellingen in aanmerking om elektronische gegevens te bewaren, zoals expliciet is bepaald door de wet. Ze krijgen kwalificaties en worden beheerd door gerechtelijke administratieve organen (dwz het ministerie van Justitie); het is echter niet duidelijk in de wet bepaald of andere neutrale derde instellingen dergelijke kwalificaties hebben.
De meeste Chinese rechters zullen, om hun onnodige aansprakelijkheden te vermijden, alleen het bewijs erkennen dat is verkregen op de door de wet voorgeschreven manier, maar weigeren het bewijs dat op een andere manier is verkregen zoveel mogelijk toe te laten. Daarom, hoewel de bedrijven voor gegevensbewaring beweren "neutrale derde-partij instellingen" te zijn, erkennen veel rechtbanken nog steeds niet het juridische effect van hun gegevensbewaring op grond van het feit dat ze niet over juridische kwalificaties beschikken.
Ten derde heeft noch de automatische acquisitieprocedure van elektronische gegevens, noch de blockchain-technologie voldoende bewijs om de wetenschappelijke basis en betrouwbaarheid ervan te bewijzen. Daarom wordt het juridische effect van het extraheren en bewaren van bewijsmateriaal met behulp van deze technologieën niet erkend.
De overgrote meerderheid van de rechters zijn leken op het gebied van informatietechnologie. Ze kunnen technische problemen niet beoordelen met hun eigen kennis of ervaring. Daarom dragen rechters gewoonlijk de "jurisdictie" van technische kwesties over aan forensische experts, of staan de partijen toe te bewijzen of een dergelijke technologie voldoet aan een nationale of industriële norm die is geïmplementeerd. Als een technische methode niet juridisch is onderzocht en niet kan worden uitgelegd aan welke technische normen deze voldoet, zullen rechters dergelijk bewijs dat via deze technologieën is verkregen niet gemakkelijk accepteren om hun eigen aansprakelijkheid te vermijden.
III. Ontwikkeling tendens van online bewaring van elektronische gegevens
China betreedt het tijdperk van data-explosie en het is de algemene trend dat een grote hoeveelheid elektronische data de rechtbanken binnenstroomt. Zowel ondernemingen als particulieren willen graag dat elektronische gegevensopslag efficiënter, intelligenter en goedkoper wordt. Daarom hebben juridische technische diensten, zoals het online bewaren van elektronische gegevens, goede vooruitzichten. De sleutel tot de toekomstige ontwikkeling van deze branche is het juridische effect van online bewaring van elektronische gegevens.
De huidige conservatieve en rigide houding van Chinese rechters ten opzichte van elektronische gegevens is een belangrijke factor die de juridische gevolgen van online bewaring van elektronische gegevens beïnvloedt. Daarom heeft het Supreme People's Court (de SPC) in september 2018 "Bepalingen van het Supreme People's Court over verschillende kwesties betreffende de berechting van zaken door internetrechtbanken" uitgevaardigd en geïmplementeerd (最高人民法院 关于 互联网 法院 审理 案件 若干 的 的 规定) , waarin wordt verduidelijkt dat "internetrechtbanken een onderzoek moeten uitvoeren om de authenticiteit te beoordelen van de processen waarin de elektronische gegevens worden gegenereerd, verzameld, opgeslagen en verzonden". Met andere woorden, het vereist dat rechters de bekwaamheid van elektronische gegevens niet ontkennen alleen vanwege het ontbreken van notarisering, forensisch onderzoek of juridische kwalificaties, enz.
De belangrijkere factor die het juridische effect van elektronische gegevensbewaring beïnvloedt, is echter dat de bestaande schema's niet effectief kunnen aantonen dat het hele proces van elektronische gegevensextractie en -bewaring betrouwbaar is. Vooral voor het bewijzen van databronnen kunnen de bestaande schema's niet precies bewijzen waar de elektronische data vandaan komt. Daarom moet het bedrijf dat zich bezighoudt met het online bewaren van elektronische gegevens, zijn schema en de hele bedrijfslogica blijven optimaliseren om het juridische effect van zijn dienst voor gegevensbewaring te waarborgen.
Als je het bericht met ons wilt bespreken, of je mening en suggesties wilt delen, neem dan contact op met Dr. Xiaokai LI (lixiaokai@cupl.edu.cn).
Medewerkers: Xiaokai Li 李小 恺
