Bij een geschil kan de partij een dilemma tegenkomen: hoe het belangrijkste bewijsmateriaal te gebruiken, bevat vertrouwelijke informatie die beter niet bekend is bij de andere partij. Is het mogelijk om dergelijke informatie bij geschillen vertrouwelijk te houden en in hoeverre kan dergelijke informatie vertrouwelijk worden gehouden? We zullen enkele passende maatregelen nemen om de vertrouwelijke informatie in het bewijs in dit bericht te beschermen.
I. Probeer te vermijden dat u bewijsmateriaal indient dat vertrouwelijke informatie bevat
In China kunnen de partijen selectief bewijs indienen, maar zodra het bewijs is overgelegd, wordt de kopie van het bewijs verkregen door de andere partij en de rechter. De rechter bewaart een kopie in het dossier voor toekomstige inzage, presentatie en onderzoek in de rechtbank door de partijen. Als het proces in het openbaar wordt gehouden, betekent dit bovendien dat het bewijs bekend kan zijn bij het publiek (inclusief online kijkers). Daarom moeten de partijen voorzichtig zijn bij het indienen van bewijs en proberen bewijs met vertrouwelijke informatie te vermijden.
Voor het bewijs met betrekking tot vertrouwelijke informatie kunnen partijen in eerste instantie de volgende voor- en nadelen overwegen:
1. Als het betreffende bewijs niet wordt overgelegd, zal de bewijskracht van ander bewijs dan worden aangetast?
2. In hoeverre kunnen partijen tolereren dat de vertrouwelijke informatie bij anderen bekend wordt?
3. Welke is voor de partijen belangrijker tussen de uitkomst van de zaak en de bekendmaking van de vertrouwelijke informatie?
II. Dek het vertrouwelijke gedeelte af
Voor het vertrouwelijke bewijs dat moet worden ingediend, mogen de partijen het vertrouwelijke gedeelte, zoals de andere partij van het contract, het onderwerp en de gevoelige voorwaarden, enz. Zwart maken of alleen niet-vertrouwelijke inhoud extraheren bij het voorbereiden van kopieën voor de rechtbank. Het zwart maken en uittreksel moeten natuurlijk tot op zekere hoogte worden beperkt, wat de integriteit van het hele document niet mag aantasten, noch de inhoud mag verdoezelen die een doorslaggevende rol speelt bij het beoordelen van de authenticiteit van het document (bijv. De vormingstijd van het document). document, het officiële zegel, de handtekening), om onnodige twijfels over de authenticiteit van het bewijsmateriaal te voorkomen.
Opgemerkt moet worden dat het originele bewijsmateriaal voor de consistentiecontroles aan de andere partij moet worden voorgelegd. Daarom is het niet realistisch om volledig te voorkomen dat de andere partij toegang krijgt tot de vertrouwelijke informatie in het bewijsmateriaal. De betrokken partij kan de rechter echter verzoeken de vertrouwelijkheidsverplichting aan beide partijen uit te leggen, en hen zelfs bevelen een geheimhoudingsverklaring te ondertekenen om de juridische gevolgen van openbaarmaking te verduidelijken. Sommige lokale rechtbanken hebben duidelijke bepalingen over deze kwestie opgesteld. Bovendien zal de rechtbank in sommige gevallen van inbreuk op het bedrijfsgeheim, op verzoek van de partijen, de andere partij verbieden kopieën van het bewijsmateriaal te verkrijgen en alleen toestaan dat het bewijs wordt ingezien en uittreksel.
III. Verzoek de rechter om de reikwijdte van de bewijsvoering te beperken
In sommige antitrustgerelateerde geschillen en intellectuele eigendomszaken, als er vertrouwelijke informatie in het bewijsmateriaal zit, kunnen sommige rechters de partijen toestaan het bewijs alleen aan de advocaat van de andere partij te presenteren. In gevallen van bedrijfsgeheimen is authenticatie een veel voorkomende procedure (voor de authenticatie, zie ons vorige post voor details), waarin de expertmeningen vaak de vertrouwelijke informatie van beide partijen moeten citeren. Om de vertrouwelijke informatie te beschermen, hebben sommige rechtbanken bepaald dat de partijen alleen over de conclusie mogen worden geïnformeerd zonder het specifieke materiaal aan de partijen ter beschikking te stellen; indien de partijen daartegen bezwaar hebben, kunnen zij dit voorleggen aan de rechtbank.
IV. Verzoek om een niet-openbare rechtszaak of bewijsonderzoek
Om te voorkomen dat vertrouwelijk bewijs aan het publiek wordt onthuld, kunnen de partijen voor zaken die betrekking hebben op handelsgeheimen en persoonlijke privacy (met name gevallen van inbreuk op handelsgeheimen) een niet-openbaar proces of een niet-openbaar onderzoek aanvragen, wat in het algemeen zal gebeuren. ondersteund door de rechtbank op gerechtvaardigde gronden. Bovendien kunnen de partijen ook onderhandelen om het bewijsmateriaal met geheimen te erkennen tijdens de vergadering voorafgaand aan het proces, om te voorkomen dat het bewijsmateriaal tijdens het proces wordt onderzocht.
V. Wat gebeurt er als de rechtbank de partijen opdraagt niet-ingediend bewijsmateriaal te overleggen?
De rechtbank kan de partijen onderzoeken, verzamelen, bewaren of de partijen bevelen om bewijsmateriaal in hun bezit in te dienen, wat in de volgende omstandigheden kan resulteren in de openbaarmaking van vertrouwelijke informatie:
1. De rechtbank bewaart bewijsmateriaal of beveelt de partijen bewijsmateriaal in te dienen
Onder specifieke omstandigheden kan de rechtbank maatregelen nemen om bewijsmateriaal te bewaren om het bewijsmateriaal dat niet door de betrokken partij is ingediend, rechtstreeks te doorzoeken en vast te houden (zie voor het bewaren van bewijsmateriaal onze vorige post voor details). Daarnaast kan de rechtbank, op verzoek van de andere partij, de partijen bevelen bewijsmateriaal in te dienen (zie een ander vorig bericht voor details). De rechtbank kan het originele bewijsmateriaal in de bovengenoemde procedure vasthouden en het aldus verkregen bewijs zal ter behandeling aan de rechtbank worden voorgelegd.
2. De wederpartij vraagt bewijsauthenticatie aan
Indien de andere partij de bewijsauthenticatie aanvraagt en de toestemming van de rechtbank verkrijgt, dient de betrokken partij het originele bewijs voor te leggen aan de rechtbank, die dit zal overdragen aan de gerechtelijke expertise-instelling.
De bovenstaande situaties zullen ongetwijfeld de vertrouwelijkheidsstrategie van de partijen ondermijnen. Op dit moment kunnen de partijen, om de bescherming van vertrouwelijke informatie te maximaliseren, naast de bovengenoemde methoden, ook enkele onconventionele praktijken proberen. De partijen kunnen de rechter bijvoorbeeld verzoeken om van de andere partij te eisen dat zij overeenkomstige garanties biedt door te verwijzen naar de bepalingen inzake het bewaren van bewijsmateriaal, om de proceskosten te verhogen en ervoor te zorgen dat deze rechten voorzichtig worden uitgeoefend. Of, bij het verifiëren van de consistentie tussen het origineel en de kopie van het bewijs, kunnen de partijen proberen de rechter te verzoeken de andere partij op de hoogte te stellen van het verificatieresultaat, in plaats van het origineel rechtstreeks aan de andere partij voor te leggen. Er is echter geen duidelijke juridische basis voor deze praktijken, en het niet overleggen van het originele bewijs aan de andere partij zal waarschijnlijk leiden tot sterke bezwaren. Daarom kunnen de partijen het zo nodig proberen, maar moeten ze niet te veel op deze praktijken vertrouwen.
Foto door Stefan Steinbauer (https://unsplash.com/@usinglight) op Unsplash
Medewerkers: Chenyang Zhang 张 辰 扬 , Zhu Mengxuan
