Empirische studies bij de rechtbanken van Chengdu tonen aan dat de COVID-19-pandemie een wijdverspreide verschuiving naar online geschillen heeft veroorzaakt, waaraan rechters en procespartijen zich snel lijken te hebben aangepast. Het valt echter nog te bezien of online geschillen in het post-pandemietijdperk een grote acceptatie zullen blijven krijgen.
Zie ons eerdere bericht "COVID-19 verandert alle Chinese rechtbanken 's nachts in internetrechtbanken”Voor een gedetailleerde bespreking van de online shits in Chinese rechtbanken te midden van de pandemie.
In augustus 2020 publiceerde professor Zuo Weimin (左卫 民) van Law School of Sichuan University een artikel getiteld Online Litigation in China: Empirical Research and Development Prospect (中国 在线 诉讼: 实证 研究 与 发展 展望) in Journal of Comparative Law (比较法 研究) (nr. 4, 2020), die dit genoemde standpunt illustreert.
Volgens het artikel had China van 2017 tot 2018 achtereenvolgens drie internetrechtbanken opgericht in Hangzhou, Beijing en Guangzhou. Alle internetrechtbanken vertegenwoordigen twee specifieke kenmerken: "online geschillen toepassen" en "zaken behandelen waarbij het internet betrokken is".
Maar als het gaat om zaken die niet met internet te maken hebben, kunnen andere Chinese rechtbanken dan online procederen?
Aanvankelijk toonden Chinese rechtbanken terughoudendheid en voerden ze online procedures zeer behoedzaam uit. Maar plotseling kwam er de COVID-19-pandemie, en online procederen werd plotseling noodzakelijk en werd op grote schaal gebruikt in rechtbanken in het hele land.
Na het verzamelen van statistieken van de rechtbanken in Chengdu, een westelijke stad in China, concludeerde professor Zuo Weimin dat online procederen onverwacht populair was en dat de eerdere voorzichtigheid van Chinese functionarissen niet nodig leek.
In 2019 waren er bijna geen zaken die online werden behandeld door de Chengdu Intermediate People's Court. Daarentegen werden in de eerste maand na de uitbraak van de pandemie (februari 2020) 313 zaken online behandeld en 79 zaken online behandeld. Tegelijkertijd werd een vergelijkbare trend waargenomen bij andere Chinese rechtbanken.
Volgens de auteur stelt de traditionele opvatting dat online procederen niet aantrekkelijk is voor het grote publiek, en dus mogelijk alleen van toepassing is op een beperkt aantal soorten eenvoudige gevallen. De bevindingen van zijn empirisch onderzoek zijn echter heel verschillend. Online procesvoering is van toepassing op bijna alle soorten zaken, zoals burgerlijke, administratieve en zelfs strafzaken. En de duidelijke meerderheid hiervan zijn traditionele zaken die geen verband houden met internet, wat suggereert dat online geschillen niet alleen van toepassing kunnen zijn op online geschillen, maar ook op een breed scala aan offline geschillen.
Bovendien is de traditionele opvatting dat onlinegeschillen voornamelijk van toepassing zijn op eenvoudige zaken die worden berecht via kort geding en versnelde procedures, in plaats van zaken die geschikt zijn voor gewone procedures. Van alle civiele zaken die online worden behandeld, vertegenwoordigen de zaken die volgens de gewone procedures en via het kort geding worden behandeld, respectievelijk 50%. Het lijkt nu onnauwkeurig dat online geschillen alleen van toepassing waren op eenvoudige zaken, wat eerder het idee was van sommige Chinese functionarissen.
De traditionele opvatting is ook dat de rechters en procederende partijen de voorkeur geven aan traditionele procedures en weinig interesse hebben in online procederen. De auteur ontdekte in zijn enquête echter dat de geïnterviewde rechters bereid waren en accepteerden online geschillen. Bovendien waren de geïnterviewde rechters het er in het algemeen over eens dat partijen en advocaten geneigd waren elektronisch procederen toe te passen, voornamelijk vanwege de efficiëntie, veiligheid en gemak (tijdens de pandemie). De kennis van de auteur uit de vragenlijsten met rechters en advocaten was vrij gelijkaardig.
Over het algemeen wordt aangenomen dat online geschillen minder tijdrovend zijn. De auteur ontdekte echter dat online procederen, althans voorlopig, niet meer tijd bespaart dan offline procederen om de volgende reden: online procederen bespaart de relevante partijen tijd in de rechtbank, terwijl de voorbereidingstijd voor rechters en gerechtsassistenten toeneemt. Volgens de auteur komt dit voornamelijk doordat noch rechters, noch procederende partijen bekend zijn met de werking van online procederen. Wanneer mensen meer bedreven zijn in hoe online procederen werkt, zal het voordeel van online procederen in tijdskosten duidelijker worden.
Tegelijkertijd is de traditionele opvatting dat deelnemers zich beter voelen bij offline geschillen dan bij online processen, wat werd bevestigd door de bevinding van de auteur. De meeste deelnemers aan online geschillen waren het erover eens dat een offline proces een betere ervaring was. Enerzijds ontbreekt het online proces aan het nodige gevoel voor orde en ritueel, wat resulteert in minder respect voor de rechtbank; aan de andere kant is het voor de rechtbank ongemakkelijk om bewijs online te onderzoeken. Zo is het bijvoorbeeld onmogelijk om de originelen te verifiëren en getuigen zich terug te trekken uit sommige procedures.
Bovendien bleek dat online geschillen in hoge mate afhankelijk zijn van software, hardware en netwerkomgeving. Een slecht wifi-signaal, netwerkonderbreking, trage platformwerking en stroomuitval van de elektronische apparatuur van de partijen onderbreken bijvoorbeeld vaak de proef.
Op basis van bovengenoemd empirisch onderzoek komt de auteur tot de conclusie:
1. De wijze van onlinegeschillen kan van toepassing zijn op de meeste offline geschillenzaken. De COVID-19-pandemie heeft de rechtbanken ertoe aangezet om online geschillen te gebruiken voor alle soorten offline geschillen, waardoor de geschiktheid van verschillende soorten geschillen voor online geschillen wordt getest. Het resultaat blijkt positief te zijn.
2. China beschikt in wezen over de technische en sociale voorwaarden om wijdverbreide online geschillen te bevorderen. De deelnemers zijn over het algemeen in staat om online geschillen toe te passen, bereid om online geschillen te gebruiken en online geschillen te herkennen na de praktijkervaring.
3. De huidige populariteit van onlineprocedures is voornamelijk te wijten aan de COVID-19-pandemie, en deze moet nog worden gepromoot. Het percentage Chinese rechtbanken dat online geschillen aanneemt, is zelfs afgenomen sinds de pandemie in april 2020 is afgenomen.
We moeten blijven observeren hoe online geschillen zich in de toekomst in China zullen ontwikkelen.
Medewerkers: Guodong Du , Meng Yu 余 萌
