In de eerste zaak die werd behandeld door de Beijing Internet Court na de oprichting in september 2018, namelijk het geschil over online video-inbreuk tussen Toutiao en Baiduhebben de partijen de door de derde bewaarde elektronische gegevens als bewijsmateriaal bij de rechtbank ingediend.
Dit geval is in feite geen uitzondering. In de afgelopen jaren is in China een groot aantal bedrijven ontstaan die zich bezighouden met het online bewaren van elektronische gegevens. Hun activiteiten zijn bedoeld om ondernemingen en individuen te helpen bij het extraheren en bewaren van elektronische gegevens van internet in batches die worden voorgesteld om als bewijs te worden gebruikt, zodat zij het bewijs voor de rechtszaak achteraf kunnen overleggen. Dus waarom begint dit opkomende bedrijf een van de meest populaire gebieden te worden op de Chinese juridische technologiemarkt?
China zei dat het aantal internetgebruikers in het land in juni 253 ongeveer 2008 miljoen bedroeg, waarmee het de Verenigde Staten voorloopt als 's werelds grootste internetmarkt. Vanaf maart 2017 zijn er ongeveer 700 miljoen Chinese internetgebruikers, en velen van hen hebben een snelle internetverbinding, wat heeft geleid tot steeds meer internetgerelateerde geschillen in China.
Er zijn bijvoorbeeld contractuele geschillen die voortvloeien uit e-commerceactiviteiten; geschillen over intellectueel eigendom veroorzaakt door het online plaatsen van geschonden foto's, video's of literaire werken; privacygeschillen die voortvloeien uit de openbaarmaking van persoonlijke privacy of geschillen over de rechten op reputatie die voortvloeien uit het plaatsen van vernederende en lasterlijke informatie in online gemeenschappen en sociale media, enzovoort.
Als de partijen in deze geschillen de contractbreuk of inbreuk willen bewijzen, moeten ze elektronische gegevens verstrekken als bewijs in de vorm van e-mail, digitale afbeeldingen, website-inhoud, geplaatste informatie, enz. De elektronische gegevens kunnen echter gemakkelijk kunnen worden gewijzigd, en als de partijen het niet op tijd bewaren, kan het moeilijk zijn om in de toekomst gegevens of gegevens in hun geheel te verkrijgen. Volgens de PRC Civil Procedure Law (CPL) en de relevante bewijsregels, kan elke fotokopie of reproductie die niet kan worden geverifieerd aan de hand van het originele document of item, niet onafhankelijk worden gebruikt als basis voor feitenonderzoek. Over het algemeen is het voor een partij moeilijk om een "origineel" elektronisch bewijs van internet te verkrijgen, en het is moeilijk om te bewijzen dat het aan de rechtbank voorgelegde bewijs authentiek en volledig is.
Met name in China kunnen de partijen op vier manieren elektronisch bewijsmateriaal voor de rechtbank verkrijgen en bewaren.
1. Partijen verkrijgen zelf elektronische gegevens
De elektronische gegevens die de partijen zelf verkrijgen, zijn moeilijk voor de rechter te erkennen.
Al die tijd zijn Chinese rechters over het algemeen van mening dat elektronische gegevens gemakkelijk kunnen worden gewijzigd en na wijziging niet gemakkelijk te herleiden zijn. In China komt de meineed door de partijen ook heel vaak voor. Om het procesdoel in het voordeel van de partijen zelf te bereiken, hebben zij de motivatie en het vermogen om de elektronische gegevens te wijzigen.
Daarom, als de elektronische gegevens door de partijen worden geëxtraheerd en aan de rechtbank worden voorgelegd, zal de rechter, zodra de andere partij de originaliteit van de elektronische gegevens betwist, er in het algemeen de voorkeur aan geven om dergelijk bewijs niet toe te laten.
2. Notariële bewaring van bewijsmateriaal
Chinese rechters geven er de voorkeur aan om notariële elektronische gegevens te gebruiken, maar de kosten van het bewaren van elektronische gegevens door middel van notarisering zijn relatief hoog.
Notariële bewaring van elektronisch bewijs verwijst naar het proces waarbij een notaris getuige is van de gegevensverwerving van een bepaalde server en de verkregen gegevens bewaart, waardoor de originaliteit van de gegevens en de authenticiteit van het gegevensverzamelingsproces worden geverifieerd.
Bijna alle Chinese rechters zijn van mening dat notariële online elektronische gegevens de vorm van bewijs zijn die ze het meest bereid zijn te adopteren.
Enerzijds hoeft de rechter, omdat de notarisering onpartijdig is, zich geen zorgen te maken over het risico dat de notaris met de elektronische gegevens knoeit. Bovendien heeft de Chinese notarisvereniging in 2012 ook 'het leidende advies over de notariële bewaring van online elektronisch bewijs' (办理 保全 互联网 电子 证据 公证 的 指导 意见) uitgebracht, waarin duidelijk wordt geregeld hoe de notaris de online elektronische gegevens bewaart. .
Aan de andere kant staat de wet rechters toe om notariële elektronische gegevens over te nemen, zodat rechters niet te veel tijd hoeven te besteden aan het beoordelen van dergelijk bewijs, en zullen ze niet aansprakelijk worden gesteld, zelfs als er fouten optreden. Omdat volgens de bepalingen van de CPL en relevante juridische interpretaties, de partijen geen bewijs hoeven te overleggen om de notariële feiten te bevestigen. Momenteel past het notariskantoor echter een methode toe om schermafbeeldingen van de computer te maken en papieren exemplaren af te drukken voor elektronische bewaring van gegevens, en de notariskosten worden in rekening gebracht op basis van het paginanummer van het document. Normaal gesproken, of het nu in de vorm van een e-mail of een webpagina is, de notariskosten voor het maken van een screenshot en het afdrukken van een A4-pagina bedragen RMB 100 (ongeveer $ 14.5).
Voor sommige grote internetbedrijven kan het aantal e-mails en webpagina's dat in een jaar gecertificeerd moet worden tienduizenden of zelfs honderdduizenden pagina's bedragen. Als ze allemaal door een notaris worden bewaard, zullen de kosten enkele miljoenen of zelfs tientallen miljoenen RMB-yuan bedragen, wat enorm kost.
3. Forensische exameninstellingen voor het bewaren van elektronisch bewijsmateriaal
De partijen of de rechter kunnen een forensische exameninstelling de bewaring van de online elektronische gegevens toevertrouwen, maar deze methode is moeilijk actueel te houden.
Volgens de CPL kunnen de partijen pas nadat de zaak is geregistreerd, een aanvraag indienen bij de rechter en de forensische onderzoeksprocedure later wordt ingeleid door de rechter, kan het deskundigenoordeel van een forensische onderzoeksinstelling het toelaatbare bewijs worden dat voldoet aan de wettelijke eisen. vereisten.
Echter, voordat de zaak wordt geregistreerd, zal de rechter het door de ene partij toevertrouwde deskundig advies van de forensische exameninstelling niet aanvaarden, tenzij dit door de andere partij is goedgekeurd.
Online elektronische gegevens zijn echter een soort bewijs dat kwetsbaar is voor verlies en schade. Als de gegevenshouder (zoals de website-exploitant die betrokken is bij de inbreuk) weet dat iemand hem / haar gaat aanklagen, dan zal hij / zij de gerelateerde inhoud zo snel mogelijk verwijderen en zelfs de hele website afsluiten. Op dit moment is het voor de forensisch onderzoeker bijna onmogelijk om enig bewijs te verkrijgen met betrekking tot de vermeende inbreuk.
4. Elektronische gegevensbewaarplatforms om elektronisch bewijsmateriaal te bewaren
Geconfronteerd met de bovenstaande problemen, beginnen sommige ondernemingen die een grote vraag hebben naar online bewaring van bewijsmateriaal, met name internetbedrijven en e-commercebedrijven, op zoek te gaan naar een efficiëntere, goedkopere en juridisch effectieve manier om het bewijsmateriaal te bewaren. Daarom begonnen bedrijven voor elektronische gegevensbewaring in een dergelijke context te ontstaan.
Deze elektronische bewaarplatforms verkrijgen het bewijs van de partijen, belangeloze externe gegevenshouders of externe gegevenshouders die diensten verlenen aan de partijen (zoals websites voor online winkelen), en externe gegevensserviceproviders (zoals elektronische contractplatforms ). Wanneer de partij het elektronische bewijs aan de rechtbank voorlegt, vergelijkt het platform automatisch de elektronische gegevens die door de partij zijn ingediend met de elektronische gegevens die het heeft opgeslagen, en bepaalt het of de partij de gegevens heeft gewijzigd, waardoor het helpt bij het verifiëren van de authenticiteit van het elektronische bewijs. .
De rechtbank speelt ook actief in op deze trend. Op 28 juni 2018 Hangzhou Internet Court bevestigd het rechtsgevolg van de elektronische gegevens die door de partijen worden verkregen die de blockchain-technologie voor het eerst gebruiken in een geschil over de inbreuk op het recht op communicatie via het informatienetwerk. In september 2018 vaardigde het Hooggerechtshof van China (de SPC) "de bepalingen over verschillende kwesties met betrekking tot de rechtszaak door internetrechtbanken" (hierna de bepalingen genoemd) en artikel 11 uit. daarin is bepaald dat als het door de partijen aangeleverde bewijs door het platform voor elektronische bewaring van bewijsmateriaal kan worden gecertificeerd en de authenticiteit kan worden bewezen, de internetrechtbank een bevestiging zal geven. In december 2018 werkte de Beijing Internet Court ook samen met een derde partij om een op blockchain gebaseerd elektronisch bewijsplatform lanceren, namelijk Scale Chain ("Tianping Lian" in het Chinees).
De zaak die aan het begin van dit artikel wordt beschreven, is precies de eerste toepassing van de SPC-bepalingen door de lokale rechtbank.
Als je met ons over het bericht wilt praten of je mening en suggesties wilt delen, neem dan contact op met Dr. Xiaokai LI (lixiaokai@cupl.edu.cn).
Medewerkers: Xiaokai Li 李小 恺
