De wet ter bestrijding van oneerlijke mededinging werd in 1993 aangenomen en tweemaal gewijzigd in respectievelijk 2017 en 2019. De laatste herziening trad in werking op 23 april 2019.
Er zijn in totaal 33 artikelen.
De belangrijkste punten zijn:
1.Oneerlijke concurrentie verwijst naar de handelingen van exploitanten die de marktorde verstoren en de legitieme rechten en belangen van andere exploitanten of consumenten schaden tijdens het productie- en exploitatieproces. (Artikel 2)
2. Wat zijn de soorten oneerlijke concurrentie?
(1) Verwarring, die verwijst naar de verwarrende handeling van de exploitant die ertoe leidt dat het publiek de handelswaar van de exploitant aanziet voor de specifieke goederen van andere mensen, of ten onrechte denkt dat de exploitant een specifieke band heeft met andere mensen. (Artikel 6)
(2) Omkoping, wat verwijst naar de handeling van de exploitant die de tegenpartij van een transactie of andere verbonden partijen omkoopt om transactiemogelijkheden of concurrentievoordelen te zoeken. (Artikel 7)
(3) Valse reclame, die verwijst naar de handeling van de exploitant die een oneerlijke of onware verklaring aflegt over zijn producten of diensten, en daarmee de consumenten misleidt. (Artikel 8)
(4) Inbreuk op het handelsgeheim, dat verwijst naar de handeling van de exploitant die op illegale wijze de handelsgeheimen van anderen verkrijgt, gebruikt en openbaar maakt. (Artikel 9)
(5) Valse verkoop aan een prijs, die verwijst naar de handeling van de exploitant die de verkooppromotie uitvoert met prijzen op een frauduleuze manier, of met een hoofdprijs van de loterijverkoop van meer dan CNY 50,000. (Artikel 10)
(6) Laster, die verwijst naar de handeling van de exploitant die valse informatie verzint of verspreidt om de goodwill van een concurrent te schaden. (Artikel 11)
(7) Oneerlijke concurrentie op internet, hetgeen verwijst naar de handeling van de exploitant die de cyberproducten van concurrenten met technologische middelen vernietigt of verstoort. (Artikel 12)
3. Het Market Regulation Bureau op elk niveau is verantwoordelijk voor het onderzoeken van en het opleggen van sancties aan de operatoren die oneerlijke concurrentie plegen. Degenen van wie de rechten zijn geschonden, kunnen ook een rechtszaak aanspannen tegen dergelijke operators. (Artikel 4)
4 De overheid kan naar het kantoor van de exploitant gaan om onderzoek te doen, te informeren naar relevant personeel, de documenten van de exploitant te controleren, beslag te leggen op zijn eigendommen en om te informeren naar zijn bankrekening (en). (Artikel 13)
5. De houder van het recht kan een rechtszaak aanspannen tegen de exploitant (inbreukmaker) die oneerlijke concurrentie heeft gepleegd, en schadevergoeding eisen voor de verliezen.
Als het moeilijk is om de werkelijke verliezen vast te stellen, kan de rechtbank de schadevergoeding bepalen die de inbreukmaker verschuldigd is op basis van een redelijk veelvoud van de winsten die de inbreukmaker uit de inbreuk heeft behaald, dwz 1-5 keer, wat 1-3 keer eerder was. ; als dergelijke winsten die de inbreukmaker heeft verworven ook moeilijk te bepalen zijn, kan de schadevergoeding naar goeddunken van de rechtbank worden bepaald binnen de bovengrens van CNY 5 miljoen, voorheen CNY 3 miljoen. (Artikel 17)
6. De overheid kan de inbreukmaker vragen om oneerlijke concurrentie te stoppen, boetes op te leggen of zelfs de bedrijfsvergunning van de inbreukmaker in te trekken. (Artikel 18)
7. Indien de handeling van de inbreukmaker een misdrijf vormt, kan deze strafrechtelijk worden vervolgd. (Artikel 31)