Uitvoeringsbepalingen inzake de wet inzake landbeheer zijn uitgevaardigd op 27 december 1998 en gewijzigd in respectievelijk 2011, 2014 en 2021. De laatste herziening is op 1 september 2021 in werking getreden. Er zijn in totaal 67 artikelen. De verordeningen hebben tot doel het landbeheer te versterken, landbronnen te beschermen en te ontwikkelen en rationeel gebruik van land te maken.
De belangrijkste punten zijn:
De staat implementeert een speciale bescherming van cultuurgrond, houdt zich strikt aan de rode lijn van de bescherming van cultuurgrond, controleert strikt de omzetting van cultuurgrond in bos, grasland, tuinland en andere landbouwgrond en stelt een compensatiesysteem in voor de bescherming van cultuurgrond. De bevoegde administratieve autoriteit van natuurlijke hulpbronnen onder de Staatsraad (Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen) zal, in samenwerking met andere relevante autoriteiten, specifieke maatregelen formuleren en procedures uitvoeren voor compensatie voor de bescherming van cultuurgrond.
De volksregeringen van alle provincies, autonome regio's en gemeenten die rechtstreeks onder de centrale regering vallen, nemen de algehele verantwoordelijkheid voor de bescherming van cultuurgrond binnen hun respectieve administratieve gebieden. De hoofdverantwoordelijken zijn de eerste verantwoordelijken voor de bescherming van cultuurgrond binnen hun respectieve administratieve gebieden. De volksregeringen van alle provincies, autonome regio's en gemeenten die rechtstreeks onder de centrale regering vallen, verdelen en delegeren de taken voor de hoeveelheid gecultiveerde grond en de bescherming van permanente basislandbouwgrond zoals bepaald door de Staatsraad naar de lagere niveaus, en wijzen hun specifieke percelen toe van land. De Staatsraad beoordeelt de uitvoering van de verantwoordelijkheden en doelstellingen voor de bescherming van cultuurgrond door de volksregeringen van alle provincies, autonome regio's en gemeenten die rechtstreeks onder de centrale regering vallen.
Woningen die in overeenstemming met de wet zijn verkregen en huisvesting en ondersteunende voorzieningen voor plattelandsbewoners op hoeves worden door de wet beschermd. Het is verboden om boerderijen met geweld over te dragen tegen de wil van plattelandsdorpelingen, om de eigendommen die volgens de wet door plattelandsdorpelingen zijn verkregen, illegaal terug te nemen, om de ontheffing van boerderijen te beschouwen als voorwaarde voor plattelandsdorpelingen om zich in steden en dorpen te vestigen, en om dorpelingen op het platteland dwingen om te verhuizen en afstand te doen van hun huizen.