De telecommunicatieregelgeving werd afgekondigd op 25 september 2000 en gewijzigd in respectievelijk 2014 en 2016. De laatste herziening is op 6 februari 2016 in werking getreden.
Er zijn in totaal 80 artikelen. De verordeningen zijn bedoeld om telecommunicatiegerelateerde activiteiten op het grondgebied van China te reguleren. Met telecommunicatie verband houdende activiteiten zijn activiteiten die informatie verzenden via telecommunicatiesystemen. De belangrijkste punten van de verordeningen zijn:
De telecommunicatieadministratie (dwz Ministerie / Bureau voor Industrie en Informatietechnologie) is de regulator op dit gebied.
Telecommunicatiediensten zijn onderverdeeld in basistelecommunicatiediensten en telecommunicatiediensten met toegevoegde waarde; de eerste verwijst naar de exploitatie van openbare netwerkinfrastructuur, terwijl de laatste verwijst naar het gebruik van dergelijke infrastructuur om telecommunicatie- en informatiediensten aan te bieden. Het aandeel van het eigen vermogen dat eigendom is van de staat, mag niet minder bedragen dan 51% in termen van de exploitatie van openbare netwerkinfrastructuur.
De werking van de exploitant moet in overeenstemming zijn met de eisen van de nationale veiligheid en de beveiliging van telecommunicatienetwerken en er mag geen illegale inhoud worden verzonden.
De telecommunicatie-inhoud van telecommunicatiegebruikers wordt beschermd door de wet, maar openbare veiligheidsorganen, nationale veiligheidsautoriteiten of procureurs mogen dergelijke inhoud inspecteren met het oog op de bescherming van de nationale veiligheid of strafrechtelijk onderzoek.