De wet inzake grondcontracten in plattelandsgebieden werd in 2002 afgekondigd en respectievelijk in 2009 en 2018 gewijzigd. De laatste herziening is op 1 januari 2019 in werking getreden.
Er zijn in totaal 70 artikelen.
De belangrijkste punten zijn:
1.Wie is eigenaar van landelijke grond?
Het landelijke grondbezit behoort toe aan de landelijke gemeenschap waar het land zich bevindt. Voornoemde plattelandsgemeenschap verwijst naar de collectieve economische organisatie op het platteland.
2.Wie kan het recht krijgen op contractueel grondbeheer?
De leden van de plattelandsgemeenschap (dwz “leden van de collectieve economische organisatie in plattelandsgebieden” zoals vermeld in de wet) kunnen het recht krijgen op contractueel grondbeheer in de vorm van contracten door huishoudens. (Artikel 5)
Het recht op contractueel landbeheer op het bouwland, bos, grasland, enz. Kan alleen worden verleend aan leden van de plattelandsgemeenschap. Andere mensen buiten de plattelandsgemeenschap kunnen het recht krijgen op contractueel grondbeheer op de kale bergen, greppels, heuvels, stranden enz. (Artikel 3)
3. Wat kunt u op het land doen nadat u het recht op contractueel grondbeheer hebt verkregen?
U kunt de landbouwproductie op het land organiseren en naar eigen goeddunken landbouwproducten afvoeren. U mag het land echter niet gebruiken voor andere doeleinden dan landbouw, of het land blijvend beschadigen. (Artikel 18)
U kunt het recht op contractueel landbeheer uitwisselen met andere leden van de plattelandsgemeenschap, of uw recht op contractueel landbeheer aan anderen overdragen. Als de grond wordt opgeëist door de overheid, kunt u ook een vergoeding krijgen. (Artikel 17)
4. Hoe lang is de effectieve termijn voor het recht op contractueel grondbeheer?
De effectieve termijn voor akkerland is dertig (30) jaar, voor grasland dertig (30) tot vijftig (50) jaar en voor bosgebied dertig (30) tot zeventig (70) jaar. Het recht op contractueel grondbeheer kan na het verstrijken van de effectieve termijn met eenzelfde periode worden verlengd. (Artikel 21)