De persoonlijke faillissementsregeling van de speciale economische zone van Shenzhen (hierna "de verordening" genoemd) werd op 31 augustus 2020 van kracht en treedt in werking op 1 maart 2021.

Dit is de eerste Chinese regeling inzake persoonlijk faillissement, ook al is deze alleen van toepassing in Shenzhen.

De verordening telt in totaal 173 artikelen die tot doel hebben (1) de persoonlijke faillissementsprocedures te regelen; (2) evenwicht tussen de relatie tussen debiteuren, crediteuren en andere belanghebbenden; en (3) kredietwaardige debiteuren helpen om financieel te herstellen.

De hoofdlijnen van de verordening zijn als volgt.

1 De verordening is onder bepaalde voorwaarden van toepassing op de natuurlijke personen die in de Speciale Economische Zone van Shenzhen verblijven.

2.Nadat een schuldenaar van een natuurlijke persoon (hierna "schuldenaar") faillissement, reorganisatie of hervestiging ondergaat, kunnen zijn / haar openstaande schulden worden vrijgesteld volgens de verordening.

3. Persoonlijke faillissementen vallen onder de jurisdictie van de Shenzhen Intermediate People's Court. De door de gemeentelijke volksregering aangewezen faillissementsautoriteit is verantwoordelijk voor de administratie van het persoonlijk faillissement

4 Om het fundamentele levensonderhoud en de rechten van de schuldenaar en zijn / haar gezinsleden te vrijwaren, mag de schuldenaar de vrijgestelde goederen behouden, zoals de levensbehoeften, studie en medische behandeling van de schuldenaar en zijn / haar gezinsleden.

5 Indien de aanvrager faillissement aanvraagt ​​voor oneigenlijke doeleinden, zoals het overdragen van eigendommen, opzettelijke ontduiking van schulden of het schaden van de goede naam van anderen, zal de rechtbank de aanvraag weigeren.

6 Wanneer de schuldenaar in staat van faillissement verkeert of op het punt van faillissement staat, kunnen de handelingen van het verbergen, overdragen of op ongeoorloofde wijze vervreemden van eigendommen en eigendomsrechten om de schuld te ontduiken, worden kwijtgescholden of als nietig worden erkend. leegte.

7. De procedures voor persoonlijk faillissement omvatten faillissementsliquidatie, reorganisatie of hervestiging. De faillissementsvereffening is de meest typische. De procedures zijn als volgt.

(1) Aanvraag: de aanvrager (de schuldenaar of de schuldeiser) dient een faillissementsaanvraag in bij de rechtbank.

(2) Aanvaarding: na beoordeling van de faillissementsaanvraag beslist de rechtbank om de aanvraag te accepteren, en wijst tegelijkertijd de curator aan en geeft een beslissing die de handelingen van de schuldenaar beperkt, en geeft een aankondiging van aanvaarding af. Daarna wordt het gedrag van de schuldenaar beperkt.

(3) Verklaring: de schuldenaar geeft de eigendom aan en de schuldeisers geven de vorderingen aan.

(4) Bijeenroeping van de vergadering van schuldeisers: de vergadering van schuldeisers beoordeelt het verslag over het eigendom van de schuldenaar, de lijst van de vrijgestelde goederen en de verklaring van schuldeisers.

(5) Faillissementsverklaring: de schuldenaar of de bewindvoerder kan een verzoek tot faillissement indienen bij de volksrechtbank. Als de volksrechtbank oordeelt dat de schuldenaar voldoet aan de voorwaarden voor faillissementsverklaring, doet hij uitspraak tot faillietverklaring.

(6) Vastgoeddistributie: De curator stelt het distributieplan voor faillissementsgoederen op. Nadat de vergadering van de schuldeiser het plan heeft aangenomen, moet de bewindvoerder het plan ter goedkeuring aan de rechtbank voorleggen. Na goedkeuring van de volksrechtbank voert de curator het plan uit.

(7) De inspectieperiode: drie jaar na de faillissementsverklaring is de inspectieperiode. Gedurende de inspectieperiode blijft de schuldenaar beperkt in zijn gedrag en zal hij / zij maandelijks informatie over persoonlijk inkomen, uitgaven en eigendomsstatus registreren en aangeven in het faillissementsinformatiesysteem van de afdeling faillissementsbeheer.

(8) Schuldvrijstelling: na het verstrijken van de inspectieperiode kan de schuldenaar een verzoek indienen bij de volksrechtbank om de uitstaande schulden vrij te stellen. De volksrechtbank beslist om de uitstaande schuld vrij te stellen op basis van het verzoek van de schuldenaar en het rapport van de bewindvoerder, en besluit om de beperking van het gedrag van de schuldenaar op te heffen.