Lange tijd hebben Chinese rechtbanken zaken toegewezen aan rechters door hun eigen toegewijde personeel. Nu proberen Chinese rechtbanken de traditionele praktijk te vervangen door een mechanisme voor willekeurige toewijzing van zaken.
Na aanvaarding van de aanvraag van de partijen voor een zaakdak, zullen Chinese rechtbanken de zaak toewijzen aan een rechter (behandeling door een enkele rechter) of meerdere rechters (behandeling door een collegiaal panel). In de praktijk noemt de rechtbank dit "zaaktoewijzing" (案件 分配).
In China is het aan de rechtbanken om zelf te beslissen over de toewijzing van de zaak. Rechtbanken hanteren doorgaans twee wijzen voor de toewijzing van zaken.
De eerste is de aangewezen modus, dat wil zeggen dat het toegewijde personeel binnen de rechtbank een zaak toewijst aan een rechter op basis van de specifieke omstandigheden van de zaak. Momenteel passen de meeste Chinese rechtbanken deze modus toe.
De tweede is de willekeurige modus, dat wil zeggen dat de rechtbank een zaak willekeurig toewijst aan een rechter volgens bepaalde willekeurige regels. Het Chinese Hooggerechtshof (SPC) promoot deze modus.
I. Aangewezen modus
Wat de aangewezen vorm betreft, kunnen de rechtbanken zelf beslissen wie verantwoordelijk is voor de toewijzing van de zaak ("de persoon die verantwoordelijk is voor de toewijzing van de zaak"). Bijvoorbeeld:
- In sommige rechtbanken wordt over de toewijzing van de zaak beslist door de Case-filing Division (de afdeling die verantwoordelijk is voor het aanvaarden van de aanvraag van de partijen voor een zaakrol).
- Bij sommige rechtbanken beslist de directeur van de Trial Division over de toewijzing van de zaak. Er zijn meestal meerdere Trial Divisies in een Chinese rechtbank en rechters zijn aangesloten bij een specifieke Trial Division. Elke Trial Division is verantwoordelijk voor het behandelen van een specifiek soort zaken (zoals huwelijks- en familiegeschillen, commerciële geschillen, IE-geschillen, enz.), Terwijl de directeur de verantwoordelijke is van de Trial Division.
- Bij sommige rechtbanken beslist het administratief personeel van de rechtbanken over de toewijzing van de zaak. Bijvoorbeeld de medewerkers van het Trial Management Office.
- Naast de routinematige toewijzing van zaken door speciale afdelingen of personeel, hebben de president en de vice-president van de rechtbank het recht om naar eigen goeddunken een bepaalde zaak aan een bepaalde rechter toe te wijzen.
Hoe beslist de persoon die verantwoordelijk is voor de toewijzing van een zaak, welke rechter een bepaalde zaak behandelt?
Op dit moment hebben we geen enkele rechtbank gevonden die de regels voor de toewijzing van zaken bekendmaakt. In de praktijk houdt de persoon die verantwoordelijk is voor de toewijzing van een zaak doorgaans rekening met de volgende factoren:
- Deskundigheid: als sommige rechters goed thuis zijn in een bepaald soort zaken of zich moeten specialiseren in een bepaald soort zaken, dan worden dergelijke zaken voor berechting aan deze rechters toegewezen.
- Jurisdictie: Sommige rechters zijn alleen verantwoordelijk voor zaken in een bepaald gebied binnen de jurisdictie van de rechtbank. Als zich in een dergelijk gebied een zaak voordoet, wordt deze berecht door deze rechters.
- Werkdruk: Als de werklast van sommige rechters tijdelijk licht is, zullen de nieuw geaccepteerde zaken eerst aan deze rechters worden toegewezen, zodat de werklast van elke rechter ongeveer gelijk is.
- Efficiëntie: als de efficiëntie van sommige rechters hoger is, zullen de nieuw geaccepteerde zaken eerst aan deze rechters worden toegewezen, dat wil zeggen "meer werk voor de competente".
- Risico: Als het risico van sommige zaken relatief hoog is, zullen dergelijke zaken gelijkelijk worden toegewezen aan verschillende rechters om het risico te diversifiëren, of toegewezen aan de rechters die goed zijn in risicobeheersing om het risico te verkleinen.
Het aangewezen model is ook bekritiseerd binnen de rechtbanken om de volgende redenen:
Ten eerste, aangezien er geen duidelijke regels zijn voor de toewijzing van zaken, kunnen de persoon die verantwoordelijk is voor de toewijzing van zaken, de rechters en de partijen in de zaak soms met elkaar samenspannen, en zullen de zaken opzettelijk worden toegewezen aan de rechters die partij kiezen voor een bepaalde zaak. partij van de zaak.
Ten tweede worden zaken meestal passief toegewezen aan rechters. Rechters hebben zelf geen controle over het aantal, het type en het risico van de zaken die ze zullen behandelen. Daarom klagen sommige rechters er vaak over dat de zaken die hun worden toegewezen, te veel of te moeilijk zijn, of niet onder hun interessegebied vallen.
Ten derde wordt de vakbekwaamheid van rechters versmald en worden rechters zelf verstikt door verdere ontwikkeling. De meeste rechtbanken staan bepaalde rechters gewoonlijk toe om alleen bepaalde soorten zaken te behandelen, wat ertoe leidt dat rechters alleen in dergelijke gevallen goed thuis zijn, terwijl ze niet bekend zijn met andere.
Ten vierde is de efficiëntie van de toewijzing van zaken te laag. Chinese rechtbanken worden geconfronteerd geschillen explosie. Veel lokale rechtbanken hebben een groot aantal nieuw geaccepteerde zaken (zoals Shanghai Pudong Primary People's Court, Beijing Chaoyang Primary People's Court en Shenzhen Futian Primary People's Court, die elk ongeveer 100,000 zaken per jaar accepteren). Heel wat personen die verantwoordelijk zijn voor de toewijzing van zaken hebben niet genoeg tijd om op tijd geschikte rechters voor elke zaak te benoemen.
II. Een nieuwe modus in popularisering: willekeurige toewijzing van casussen
Om de tekortkomingen van de aangewezen modus op te lossen, is de SPC begonnen met het populariseren van een nieuwe casetoewijzingsmodus in de recente gerechtelijke hervorming, dat wil zeggen, de willekeurige modus zal prioriteit krijgen terwijl de aangewezen modus als aanvulling kan dienen. In de praktijk gebruiken de meeste rechtbanken computers voor willekeurige toewijzing van zaken.
Het SPC vereist dat elke rechtbank zaken willekeurig aan rechters toewijst op basis van het type en de moeilijkheidsgraad van de zaken en bepaalde regels. Als een rechtbank een professioneel proefteam heeft samengesteld dat gespecialiseerd is in het behandelen van een specifiek type zaak, dan worden de zaken willekeurig verdeeld onder de rechters binnen het team.
Zodra een rechter is aangesteld om een zaak te behandelen, mag de rechtbank de aldus benoemde rechter niet zonder toestemming vervangen. De president of de directeur kan de rechter alleen vervangen op specifieke gronden, zoals de rechter dient zich te verontschuldigen, de rechter lijdt aan een lichamelijke ziekte of de rechter kan corruptie oplopen. De rechtbank moet de vervanging van de rechter publiekelijk rechtvaardigen.
De aangewezen modus is beperkt tot specifieke omstandigheden, zoals grote of moeilijke gevallen; een reeks zaken of gerelateerde zaken met dezelfde eiser of verweerder, van hetzelfde type, en waarbij bepaalde rechters nodig zijn voor een uniform proces; zaken die onder de jurisdictie van lagere rechtbanken zouden moeten vallen, maar hogere rechtbanken besluiten dergelijke gevallen zelf te behandelen; gevallen waarin de president of de directeur het nodig acht om toezicht te houden op de behandeling daarvan; gevallen waarin de president of de directeur het ongepast vinden om willekeurig te worden toegewezen.
III. Onze opmerkingen
In China is de toewijzing van de zaak een van de factoren om een eerlijk proces te garanderen, waarvan het SPC al op de hoogte is bij de huidige gerechtelijke hervorming. Daarom heeft de SPC een positief signaal afgegeven voor het oplossen van dit probleem, zoals blijkt uit de onlangs vrijgegeven regelgeving waarin de popularisering van de willekeurige modus respectievelijk wordt genoemd in april 2017 en december 2018. Maar het is natuurlijk afwachten wanneer lokale rechtbanken deze modus op grote schaal kunnen toepassen.
Daarnaast laat het reglement van de SPC nog wat speelruimte voor de aangewezen modus, zoals: als de president of de directeur het ongepast vinden om een bepaalde zaak willekeurig toe te wijzen, dan hebben ze nog steeds het recht om de aangewezen modus over te nemen. Daarom valt nog te bezien of de willekeurige casetoewijzingsmodus effectief kan worden geïmplementeerd.
Referenties:
[1] 《最高人民法院 关于 落实 司法 责任制 完善 审判 管理 机制 的 的 （试行）》
[2]《最高人民法院 关于 进一步 全面 落实 司法 责任制 的 实施 意见》
[3]《北京市 高级人民法院 关于 随机 分 案 的 规定 (试行)》
[4] 王智刚.分配 制度 改革 的 探索 与 实践 [N].人民法院 报, 2016-03-02 (008).
[5] 陈 阿 妍, 马桂芳. 司法 改革 环境 下 的 分 案 制度 初探 及 构想,http://cdzy.chinacourt.gov.cn/article/detail/2017/11/id/3047073.shtml
[6] 谢 刚 炬.人民法院 随机 分 案 改革 路径 探究 —— 以 五 家 中 法院 的 的 实践 为 视角 [A].最高人民法院. 法院 改革 与 商 商 事 问题 研究 —— 全国 法院 第 29 届 学术讨论会 获奖 论文集 （上） [C]. 最高人民法院: 国家 法官 学院 科研 部, 2018: 11.
[7] 丁 力. 案件 分配 方式 与 合议庭 评议 制度 的 改革 与 完善,http://lyzy.chinacourt.gov.cn/public/detail.php?id=752
[8] 王亚明.立案 登记 与 科学 分 案 [N].人民法院 报, 2015-08-31 (002).
Medewerkers: Guodong Du , Meng Yu 余 萌
