China's Supreme People's Court (SPC) staat op het punt een belangrijke juridische interpretatie uit te vaardigen, waarin de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse vonnissen in China wordt bepaald. Rechter Lied Jianli (宋建立) (Rechter van de SPC's 4e Civil Division) introduceerde de inhoud van de gerechtelijke interpretatie.
Een maand geleden publiceerde rechter Song Jianli een artikel met de titel "Erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse uitspraken in China: uitdagingen en ontwikkelingen". Volgens het artikel werkt het SPC momenteel aan de" Gerechtelijke interpretatie van de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse vonnissen ", die nu is herzien tot het vijfde ontwerp (hierna bij het "Vijfde Ontwerp") De interpretatie is gepland voor publicatie in de eerste helft van 2019 in overeenstemming met het schema van de SPC.
(Opmerking van CJO: aangezien het niet gemakkelijk is om het originele Engels van dit artikel te begrijpen, maken we waar nodig enkele kleine aanpassingen op basis van de bespreking door de SPC bij verschillende gelegenheden, zodat lezers een duidelijker beeld krijgen van de standpunten van Judge Song. )
1. hoogtepunten van het vijfde ontwerp
Rechter Song Jianli vindt de volgende vijf hoofdpunten in het Vijfde Ontwerp de aandacht waard.
Ten eerste wordt de definitie van buitenlandse vonnissen in burgerlijke en handelszaken verduidelijkt, wat betekent dat alleen de vonnissen ten gronde, en niet die over procedurele kwesties, kunnen worden erkend en ten uitvoer gelegd. Het verwijst voornamelijk naar de juridische praktijk van verschillende jurisdicties, de bilaterale verdragen en het Verdrag van 30 juni 2005 inzake bedingen van forumkeuze ("Haags forumkeuzeverdrag").
Ten tweede, met betrekking tot de rechtsgevolgen van buitenlandse vonnissen, zal het recht van het land waar de vonnis wordt gewezen de basis vormen om te onderzoeken of de vonnis rechtsgeldig en definitief is. In de juridische praktijk betekent dit dat de Chinese rechtbank de rechtsgevolgen van een buitenlands vonnis moet onderzoeken. Het toepasselijke recht is het recht van het land waar het vonnis is uitgesproken, om te bepalen of vonnissen definitief / definitief zijn die vereist zijn voor erkenning en tenuitvoerlegging door de Chinese rechtbanken.
Ten derde heeft het Vijfde Ontwerp een nieuwe ontwikkeling voor de erkenning van wederkerigheid. Volgens het Vijfde Ontwerp zouden buitenlandse uitspraken, zelfs zonder een verdrag of precedent van erkenning van Chinese uitspraken, door Chinese rechtbanken kunnen worden erkend op basis van toekomstige mogelijke juridische bijstand, dwz "vermoedelijke wederkerigheid".
Ten vierde voorziet het vijfde ontwerp in het onderzoek van de bevoegdheid van buitenlandse gerechten, in beginsel overeenkomstig het recht van het land waar de beslissing is gewezen. Hierop zijn uitzonderingen, dwz zaken die onder de exclusieve jurisdictie van Chinese rechtbanken vallen en die waarbij geen sprake is van een buitenlands element, die gewoonlijk bij buitenlandse rechtbanken worden ingediend met het oog op forumshopping en die kunnen worden ontslagen door de buitenlandse rechtbanken op de grond van forum niet handig en gerechtelijke economie.
Ten vijfde worden punitieve schadevergoedingen die bovenop de werkelijke schadevergoeding worden toegekend, niet erkend volgens het Vijfde Ontwerp. Maar als het werkelijke verlies kan worden gescheiden van de bestraffende schadevergoeding, kan het werkelijke verlies worden erkend; anders (in geval van onscheidbaarheid) weigert de rechtbank de volledige uitspraak te erkennen. Het principe van de rechterlijke toetsingsprocedure voor buitenlandse uitspraken is hetzelfde als dat wordt gebruikt door andere rechtsgebieden, dwz Chinese rechtbanken hanteren de algemene toetsingsprocedure in plaats van de materiële toetsingsprocedure, tenzij er sprake is van een schending van de openbare orde.
2. Belangrijkste artikelen van het vijfde ontwerp
Rechter Song Jianli heeft de artikelen 18, 19 en 21 van het vijfde ontwerp als volgt bekendgemaakt:
Artikel 18 van het vijfde ontwerp - Onderzoek van het wederkerigheidsbeginsel
Wanneer een partij de erkenning en tenuitvoerlegging van een buitenlandse beslissing in burgerlijke en handelszaken aanvraagt en er geen bilateraal verdrag of internationale verdragen tussen het vreemde land en China is, is de Chinese rechtbank indien een van de volgende omstandigheden aanwezig is kan, in overeenstemming met het wederkerigheidsbeginsel, het buitenlandse vonnis erkennen:
(A) het buitenland heeft een precedent voor de erkenning van een Chinees vonnis;
(B) Volgens de wet van het land waar het vonnis is gewezen, kan een Chinees vonnis onder dezelfde omstandigheden worden erkend en ten uitvoer gelegd door de buitenlandse rechtbank;
(C) Op basis van de consensus over gerechtelijke bijstand tussen China en het buitenland kan het wederkerigheidsbeginsel worden toegepast.
Indien de Chinese rechtbank, op basis van het wederkerigheidsbeginsel, de buitenlandse vonnissen erkent en ten uitvoer legt, wordt de beslissing van de Chinese rechtbank gerapporteerd aan de Supreme People's Court en voor de goede orde ingediend.
Artikel 19 van het vijfde ontwerp - Gronden voor niet-erkenning en niet-tenuitvoerlegging
De erkenning en tenuitvoerlegging van de buitenlandse beslissing, met inachtneming van het wederkerigheidsbeginsel, wordt geweigerd onder de volgende omstandigheden:
(A) In overeenstemming met artikel 21 van het ontwerp heeft de buitenlandse rechtbank geen jurisdictie over de zaak;
(B) de verdachte is niet legaal betekend, of niet behoorlijk vertegenwoordigd in overeenstemming met de wet van het land waar de beslissing is gewezen;
(C) het buitenlandse vonnis werd verkregen door fraude en omkoping;
(D) De Chinese rechtbank heeft een oordeel geveld over hetzelfde geschil; of de beslissing van de Speciale Administratieve Regio Hongkong, de Speciale Administratieve Regio Macau, de Regio Taiwan of het derde land is erkend door de Chinese rechtbank;
(E) De erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse vonnissen zijn in strijd met de basisprincipes van de wetten, nationale soevereiniteit, veiligheid en openbare belangen in China.
Artikel 21 van het vijfde ontwerp - Bevoegdheid van buitenlandse rechtbanken
Onder een van de volgende omstandigheden zal een Chinese rechtbank bepalen dat de vonnisgevende buitenlandse rechtbank niet bevoegd is:
(A) De zaak is onderworpen aan de exclusieve jurisdictie van Chinese rechtbanken;
(B) De zaak heeft geen met het buitenland verband houdende factoren, of de met het buitenland verband houdende factoren bestaan, maar er is geen wezenlijk en wezenlijk verband met de betrokken buitenlandse rechtbank;
(C) De betrokken partijen zijn een geldige arbitrageovereenkomst aangegaan en hebben de arbitrageclausule niet opgegeven;
(D) De buitenlandse rechtbank heeft geen jurisdictie over de zaak in overeenstemming met de wet van het land waar de beslissing is gegeven;
(E) Andere omstandigheden bepaald door de Chinese wet.
3. de standpunten van rechter Song Jianli over de drie bovenstaande artikelen
Hij geeft aan:
Artikel 18 van het vijfde ontwerp is bedoeld om het begrip wederkerigheid in detail te verduidelijken. Bij het vergemakkelijken van gerechtelijke bijstand en internationale handel wordt deze bepaling geacht de beperking op "de facto wederkerigheid "toegepast in eerdere gerechtelijke praktijken door Chinese rechtbanken, geholpen door een beoordeling van de wetten en de gerechtelijke praktijk in het land waar het vonnis is gewezen.
Volgens artikel 282 van de wet op de burgerlijke rechtsvordering kan de bevoegde Chinese rechtbank, als er een bilateraal verdrag bestaat, op het verdrag vertrouwen om te bepalen of erkenning wordt overwogen. Als een dergelijk verdrag niet bestaat, zal het principe van wederkerigheid worden overwogen. Wat betreft wederkerigheid: in de vroegere juridische praktijk beginnen Chinese rechtbanken normaal gesproken met een onderzoek of de buitenlandse rechtbank eerder Chinese uitspraken heeft erkend.
Artikel 19 van het vijfde ontwerp is bedoeld om enkele gronden voor de niet-erkenning van buitenlandse beslissingen te verduidelijken. De nationale wetgeving en de relevante internationale verdragen van alle betrokken jurisdicties stellen de voorwaarden vast die moeten worden nageleefd, en moeten tegelijkertijd aan de Chinese rechtbank worden verstrekt als de bepalingen van de nationale rechtbank of forum om te bepalen of een buitenlandse rechtbank erkend en gehandhaafd moet worden. beslissingen.
De kwestie van de bevoegdheid van buitenlandse rechtbanken komt tot uiting in artikel 21 van het vijfde ontwerp, en deze bepaling is bedoeld om te voorzien in het onderzoek van de jurisdictiebasis van de beslissing van een buitenlandse rechtbank. Bevoegdheid over de zaak is een voorwaarde voor geschillen. De ervaring die is opgedaan met gerechtelijke besluiten en verdragen tussen China en andere landen komt tot uiting in deze bepaling.
4.CJO's opmerkingen
(1) De eerste omstandigheid van het beginsel van wederkerigheid: de consensus over gerechtelijke bijstand
Tot dusver omvat "de consensus over gerechtelijke bijstand", vermeld in artikel 18 van het vijfde ontwerp: tde Nanning-verklaring van het 2e China-ASEAN Justice Forum ("Nanning-verklaring") (第二 届 中国 - 东盟 大法官 论坛 南宁 声明）, Memorandum of Guidance tussen het Hooggerechtshof van de Volksrepubliek China en het Hooggerechtshof van Singapore inzake de erkenning en tenuitvoerlegging van geldvonnissen in handelszaken(中华人民共和国 最高人民法院 和 新加坡 共和国 最高法院 关于 承认 与 商 事 事 金钱 判决 的 指导 备忘录).
Het bereiken van een consensus tussen het SPC en buitenlandse hooggerechtshoven is flexibeler en sneller dan het ondertekenen van een overeenkomst voor gerechtelijke bijstand tussen China en het buitenland. Daarom kan de SPC in de toekomst geneigd zijn om deze benadering toe te passen. We zijn optimistisch dat er meer consensus zal worden bereikt.
Door de Nanning-verklaring als voorbeeld te nemen, verduidelijkt artikel 7 het begrip van de SPC over wederzijdse relaties bij de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse vonnissen: "Als twee landen niet gebonden zijn door een internationaal verdrag inzake wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse burgerlijke of handelsvonnissen, beide landen mogen, met inachtneming van hun nationale wetgeving, het bestaan van hun wederkerige relatie aannemen als het gaat om de gerechtelijke procedure voor de erkenning of tenuitvoerlegging van dergelijke uitspraken van rechtbanken van het andere land, op voorwaarde dat de rechtbanken van het andere land niet hadden geweigerd dergelijke uitspraken te erkennen of ten uitvoer te leggen op grond van gebrek aan wederkerigheid ".
De Nanning-verklaring geeft aan dat Chinese rechtbanken het bestaan van wederkerige relaties mogen aannemen (dwz 'vermoedelijke wederkerigheid') en uitspraken van rechtbanken van het buitenland kunnen erkennen, op voorwaarde dat er geen precedent is dat de rechtbanken van het buitenland hadden geweigerd Chinese uitspraken te erkennen. . In feite hebben veel landen niet de mogelijkheid om een zaak te behandelen waarin om erkenning van een Chinees vonnis wordt verzocht. Als deze andere landen en China een consensus kunnen bereiken die vergelijkbaar is met de Nanning-verklaring, kunnen Chinese rechtbanken hun uitspraken erkennen.
(2) De tweede omstandigheid van het beginsel van wederkerigheid: De facto Wederkerigheid
Artikel 18 van het vijfde ontwerp verduidelijkt dat als "het buitenland een precedent heeft voor de erkenning van een Chinese beslissing", de Chinese rechtbank, in overeenstemming met het beginsel van wederkerigheid, de buitenlandse beslissing kan erkennen.
De standaard hier staat bekend als "de facto wederkerigheidsregel, dwz een regel die het bestaan van een precedent van erkenning vereist. Ter vergelijking: de consensus van de Nanning-verklaring kan in het kort worden omschreven als 'het ontbreken van een precedent van niet-erkenning', wat 'vermoedelijke wederkerigheid' wordt genoemd in China.
Deze twee regels zijn in sommige omstandigheden tegenstrijdig, dat wil zeggen, als een vreemd land een consensus heeft bereikt die vergelijkbaar is met de Nanning-verklaring met China, maar het land niet alleen de Chinese uitspraken heeft erkend, maar ook heeft geweigerd. Onder deze omstandigheid lijkt het erop dat als de regel van "vermoedelijke wederkerigheid" wordt toegepast, Chinese rechtbanken zich zullen concentreren op het precedent van niet-erkenning en dus zullen weigeren het vonnis uit het buitenland te erkennen, terwijl als de "de facto wederkerigheidsregel wordt toegepast, zullen Chinese rechtbanken zich concentreren op het precedent van erkenning en kunnen zij de buitenlandse uitspraak dienovereenkomstig erkennen.
In overeenstemming met de uitdrukking van artikel 18 van het vijfde ontwerp kunnen Chinese rechtbanken buitenlandse uitspraken echter erkennen zolang deze in overeenstemming zijn met een van de omstandigheden, of het nu gaat om de consensus (zoals de vermoedelijke wederkerigheidsregel van de Nanning-verklaring) of de de facto wederkerigheid regel. Daarom, zelfs als het niet voldoet aan de vermoedelijke wederkerigheidsregel (dat wil zeggen, er is een precedent van weigering om het Chinese oordeel te erkennen), kunnen Chinese rechtbanken het buitenlandse oordeel ook erkennen zolang het voldoet aan de de facto wederkerigheidsregel (dat wil zeggen, er is een precedent voor de erkenning van het Chinese oordeel).
Bovendien zijn er in China enkele standpunten dat het SPC de vermoedelijke wederkerigheidsregel in de Justitiële Interpretatie moet voorschrijven. Op dit moment is deze regel niet vastgelegd in het Vijfde Ontwerp van de SPC, maar alleen uitgedrukt in de consensus die is bereikt tussen China en een aantal andere landen. Dit betekent de de facto wederkerigheidsregel in plaats van de vermoedelijke wederkerigheidsregel is van toepassing als een dergelijke consensus niet is bereikt tussen China en de betrokken landen.
(3) De derde omstandigheid van het beginsel van wederkerigheid: de jure wederkerigheid
Artikel 18 van het vijfde ontwerp geeft aan dat, zelfs voor een land zonder precedent van erkenning van het Chinese vonnis, een Chinees vonnis onder dezelfde omstandigheden kan worden erkend en ten uitvoer gelegd volgens de wet van het land waar het vonnis is gewezen. door de buitenlandse rechtbank, kan de Chinese rechtbank de buitenlandse uitspraak erkennen.
Dit artikel geeft uitdrukking aan de regel van de jure wederkerigheid, die in wezen onomstreden is in discussies over verschillende gebieden in China. De goedkeuring van de jure wederkerigheid is grotendeels aangemoedigd en beïnvloed door Israëlische rechtbanken. De Israëlische rechtbanken hebben het Chinese oordeel erkend op basis van vergelijkbare opvattingen.
Er moet echter worden opgemerkt dat het vermogen van Chinese rechtbanken om buitenlands recht vast te stellen relatief zwak is, met name buitenlandse wetten in rechtsstelsels van gewoonterecht. Overeenkomstig de Chinese wet dragen Chinese rechtbanken de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van buitenlands recht, tenzij de partijen bij overeenkomst het toepasselijke recht kiezen. Toch raden we aanvragers aan om buitenlands recht aan Chinese rechtbanken voor te leggen. Aanvragers kunnen ook overwegen instellingen toe te vertrouwen voor het onderscheiden van buitenlands recht, die samenwerken met het SPC en deskundigenadviezen kunnen geven, om de capaciteitskloof van Chinese rechtbanken op dit gebied te dichten.
(4) Andere gronden voor de niet-erkenning van buitenlandse uitspraken
Artikel 19 van het vijfde ontwerp somt enkele gronden op voor Chinese rechtbanken om te weigeren buitenlandse uitspraken te erkennen. Deze gronden zijn vergelijkbaar met die in de gerechtelijke bijstandsovereenkomsten tussen China en het buitenland. In de praktijk herzien Chinese rechtbanken inderdaad uitspraken op basis van deze gronden, die momenteel in China weinig controverses opleveren.
(5) Beoordeling van de competentie van buitenlandse rechtbanken in overeenstemming met de wet van het land waar het vonnis wordt uitgesproken
Volgens artikel 20 van het vijfde ontwerp zullen Chinese rechtbanken bij de beoordeling van het verzoek om erkenning van een buitenlandse beslissing beoordelen of de buitenlandse rechtbank bevoegd is volgens de wet van het land waar de beslissing is gegeven.
In China is er een mening dat de bevoegdheid van buitenlandse rechtbanken moet worden onderzocht in overeenstemming met de Chinese wet. Het lijkt erop dat het vijfde ontwerp deze mening niet overneemt.
Zoals eerder vermeld, is het, aangezien Chinese rechtbanken slecht in staat zijn om buitenlands recht vast te stellen, ook aan te raden dat aanvragers buitenlands recht aan Chinese rechtbanken verstrekken, zodat de Chinese rechters de bevoegdheid van buitenlandse rechtbanken naar buitenlands recht goed kunnen bepalen.
(6) Zaken die in het buitenlandse vonnis zijn beslist, hebben geen met het buitenland verband houdende factoren of feitelijke band met het land waar het vonnis wordt uitgesproken
Wat betreft het onderzoek of er buitenlandse factoren zijn, kunnen Chinese rechtbanken nog steeds een oordeel vellen volgens de Chinese wet, om ervoor te zorgen dat puur binnenlandse zaken onder de jurisdictie van de Chinese rechtbanken vallen, waardoor de gerechtelijke soevereiniteit van China wordt gewaarborgd.
Ten eerste zullen Chinese binnenlandse zaken (zaken die geen met buitenlandse factoren verband houden) alleen worden geregeld door Chinese rechtbanken.
Volgens artikel 20 van het vijfde ontwerp, als de zaak geen buitenlandse factoren bevat en een zuiver binnenlandse zaak in China is, kunnen Chinese rechtbanken, zelfs als een buitenlandse rechtbank een oordeel over de zaak heeft uitgesproken, weigeren een dergelijke uitspraak te erkennen. .
Zoals in China is betwist: of partijen in geschillen die geen buitenlandse factoren hebben, bij overeenkomst een buitenlandse rechter mogen kiezen. Tot dusver is de SPC van mening dat een puur binnenlandse zaak niet kan worden behandeld door een buitenlandse rechtbank en dat de uitspraak van de buitenlandse rechtbank vervolgens niet zal worden erkend in China.
Volgens artikel 34 van de PRC Civil Procedure Law (CPL) kunnen partijen bij het contract of ander eigendomsgeschil bij schriftelijke overeenkomst ervoor kiezen om onder de jurisdictie van de volksrechtbank van de woonplaats van de verweerder te vallen, op de plaats waar de contract wordt uitgevoerd of ondertekend, op de woonplaats van de eiser, op de plaats waar het onderwerp zich bevindt of op een andere plaats die feitelijke banden heeft met het geschil. Als een van deze vijf plaatsen zich buiten China bevindt, kunnen partijen een overeenkomst bereiken om de buitenlandse rechtbank te kiezen.
Ten tweede, in zaken waarbij buitenlandse factoren betrokken zijn, zal het land waar de uitspraak wordt gedaan feitelijke banden hebben met het geschil.
Hoe de Chinese rechtbanken het "feitelijke verband" bepalen, is nog onzeker.
Wij zijn van mening dat Chinese rechtbanken de neiging hebben om "feitelijke verbinding" vast te stellen in overeenstemming met de Chinese wet. Als een van de bovenstaande vijf in de CPL gespecificeerde plaatsen zich bijvoorbeeld binnen de jurisdictie van de buitenlandse rechtbank bevindt, kan de rechtbank worden beschouwd als daadwerkelijk verbonden met de zaak. Of de plaats zich binnen de jurisdictie van de rechtbank bevindt, moet echter nog worden bepaald op grond van het recht van het land waar de beslissing is gegeven.
Als u met ons over de post wilt praten, of uw mening en suggesties wilt delen, neem dan contact op met mevrouw Meng Yu (meng.yu@chinajusticeobserver.com ).
Als u juridische diensten nodig heeft voor de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse vonnissen en scheidsrechterlijke uitspraken in China, neem dan contact op met de heer Guodong Du (guodong.du@chinajusticeobserver.com ). Du en zijn team van ervaren advocaten staan voor u klaar.
Medewerkers: Guodong Du , Meng Yu 余 萌
