Hoewel particulier grondbezit in China niet beschikbaar is, is het nog steeds mogelijk om landgebruiksrechten te verkrijgen van de staat of plattelandsgemeenschappen.
Er zijn twee soorten land in China: het staatseigendom, dat meestal stedelijk land is, en het land dat gezamenlijk eigendom is van een plattelandsgemeenschap, dat zich normaal gesproken in landelijke en voorstedelijke gebieden bevindt.
Gebaseerd op een dergelijke verdeling van landeigendom, omvat het wettelijke kader van China inzake landbeheer voornamelijk de volgende drie wetten:
(1) De Landadministratiewet (土地 管理 法), die de grondbeginselen van het Chinese juridische kader inzake landadministratie bepaalt, en ook de relatie tussen het staatseigendom en het collectief bezit land, met name hoe de collectief- land in eigendom in het staatseigendom.
(2) de wet op het beheer van stedelijk onroerend goed (城市 房地产 管理 法), die voornamelijk voorschrijft hoe landgebruikers landgebruiksrechten verkrijgen met betrekking tot land in staatseigendom;
(3) De wet inzake het aanbesteden van grond in plattelandsgebieden (农村 ulates) bepaalt voornamelijk hoe de plattelandshuishoudens het recht verkrijgen op het aannemen van land en het beheer van de grond in collectief bezit in de plattelandsgemeenschappen.
We zullen deze drie wetten als volgt in drie posten introduceren:
- China's juridisch kader inzake landbeheer
- China's juridisch kader voor stedelijk land
- China's juridisch kader voor plattelandsgebieden
Dit bericht introduceert het Landadministratierecht ("de wet").
De wet werd van kracht in 1986 en werd respectievelijk gewijzigd in 1988, 1998, 2004 en 2019.
We zullen er als volgt wat interessants introduceren:
1. Er is geen land in particulier bezit in China. Het land in China is ofwel eigendom van de staat (het land in staatseigendom) of van plattelandsgemeenschappen (land in collectief bezit). (Artikel 2)
2. Voor de staatsgrond kunt u het landgebruiksrecht van de staatsgrond in een bepaald stuk verkrijgen; voor de grond in collectief bezit: als u lid bent van de plattelandsgemeenschap die recht heeft op grondbezit, kan uw gezin het recht krijgen op het aannemen en beheren van grond.
3. Tot op zekere hoogte stellen het grondgebruiksrecht van de staatsgrond en het recht op landaanbesteding en -beheer u in staat om het land te gebruiken zoals de grondeigenaar. Dergelijke rechten zijn echter aan beperkingen onderhevig en u kunt zich niet als een echte landeigenaar gedragen. Uw rechten zijn bijvoorbeeld slechts voor een beperkte periode geldig.
4. De overheid stelt een ruimtelijke ordening op om voor elk stuk grond een ander gebruiksdoel te bepalen waaraan u voor de landinrichting moet voldoen. (Artikelen 15 en 16)
5. Bouwland wordt strikt beschermd. Zo houdt de Chinese overheid streng toezicht op de bezetting van bouwland en verbiedt zij het verminderen van de hoeveelheid of de vernederende kwaliteit van het bouwland. Daarom moeten de kwantiteit en kwaliteit van bouwland in het hele land en in de respectieve jurisdicties van lokale overheden op alle niveaus ongewijzigd blijven. Als het bouwland moet worden bezet, moet de lokale overheid het bouwland elders ontwikkelen met een gelijkwaardige hoeveelheid en kwaliteit. (Artikelen 30, 31 en 32)
6. Tenzij anders goedgekeurd door de centrale regering (dwz de Staatsraad), mag niemand de permanente basislandbouwgrond bezetten. (Artikelen 33 en 44)
7. De overheid kan collectief eigendom onteigenen en omzetten in staatseigendom. (Artikelen 44 en 45)
8. Wanneer de overheid het collectief bezit land onteigenen, zal zij lokale boeren een eerlijke en redelijke vergoeding geven, en de aanvullende norm zal worden bepaald door de provinciale overheid. (Artikel 48)
9. De landgebruikers kunnen het landgebruiksrecht van de staatsgrond verkrijgen van de overheid, maar zij moeten de landgebruiksvergoedingen aan de overheid betalen. (Artikelen 53, 54)
10. De overheid kan het landgebruiksrecht van de staatsgrond gratis aan gebruikers verlenen wanneer dit nodig is voor de overheid, het leger, stedelijke infrastructuur, openbare welzijnsbedrijven en de door de overheid gesteunde infrastructuur op het gebied van energie, transport, water. conservancy, etc. om het land te bezetten. (Artikel 54)
11. 30% van de landgebruiksvergoedingen die landgebruikers aan de overheid betalen, moet worden overgedragen aan de centrale overheid en 70% moet worden ingehouden door de lokale overheid waar het land zich bevindt. (Artikel 55)
12. Als de regering bepaalt dat een bepaald stuk grond dat collectief eigendom is van een plattelandsgemeenschap, wordt gebruikt voor industriële of commerciële doeleinden in haar planning, kunnen andere landgebruikers behalve de leden van de plattelandsgemeenschap het landgebruiksrecht verkrijgen van de grond in collectief bezit. van de plattelandsgemeenschap, het genoemde land huren of ontwikkelen in overeenstemming met de planning. (Artikel 63)
13. Nadat de landgebruiker het landgebruiksrecht van de grond in collectief bezit van de plattelandsgemeenschap heeft verkregen, kan dat recht worden verkocht, geruild, geschonken, gehypothekeerd of als kapitaal in het bedrijf ingebracht. (Artikel 63)
Foto door Patrick Xu (https://unsplash.com/@patrickxt) op Unsplash
Medewerkers: China Laws Portal-team
