Als advocaat zit ik al vele jaren voor de rechter en heb ik ervaring en lessen opgedaan. Met steeds meer ervaring en steeds minder lessen, denk ik dat ik iets kan schrijven dat de titel "Succesvolle ervaring" kan dragen in plaats van "Succesvolle lessen".
Gerelateerde berichten van Dennis Deng:
Veiligheid en efficiëntie, de belangen van rechters: succes in de Chinese rechtszaal
In de 30 jaar van waanzinnige jacht op geld, denken de meeste mensen dat er in China geen rechtvaardigheidsgevoel en geen mededogen bestaat en stelt iedereen zijn eigen materiële belangen op de eerste plaats. In de zaken die ik heb vertegenwoordigd, hebben veel rechters en arbiters echter een gevoel van rechtvaardigheid en medeleven getoond, en ze willen bewust of onbewust weten wie redelijker is. Dit zal grotendeels van invloed zijn op hoe zij discretie uitoefenen in een zaak.
Objectief gezien is het gevoel van rechtvaardigheid en mededogen ook een hulpmiddel voor rechters en arbiters om een oordeel te vormen. Elke commerciële transactie kan niet volledig worden geregistreerd, en overtredingen worden nog minder geregistreerd. Hoewel de wet op de burgerlijke rechtsvordering in de VRC voorziet in getuigenverklaringen, de mening van deskundigen en dossiers van gerechtelijke onderzoeken, verschijnen verwante personen zelden voor de rechtbank voor kruisverhoor en is de meerderheid van de zaken afhankelijk van schriftelijk bewijs (bijv. Door de partijen ondertekende contracten, correspondentie, enz. ). Documentair bewijs alleen kan de waarheid niet herstellen. Aangezien getuigen met persoonlijke ervaring niet voor de rechtbank kunnen verschijnen voor kruisverhoor, kunnen rechters en arbiters alleen het periodieke documentaire bewijsmateriaal tot een compleet verhaal weven op basis van hun subjectieve begrip dat niet alleen hun ervaring en gezond verstand omvat, maar ook hun gevoel voor rechtvaardigheid en mededogen.
Procesvoering en arbitrage hebben bijna hetzelfde hoorzittingsproces. De eerste stap is dat de eiser of verzoeker aangeeft waarover hij in de rechtbank verschijnt en dat de gedaagde of verweerder zijn beweringen beargumenteert en weerlegt. In wezen is dit de recitatie van de pleidooien (procesvoering) of de aanvraag (arbitrage) door de partijen of hun agenten. De partijen of hun agenten schamen zich op dit moment vaak omdat ze niet weten of ze de volledige tekst of slechts een deel ervan moeten reciteren. Reciteer de volledige tekst? Maar de rechter of arbiter heeft het misschien gelezen. Een rol reciteren? De rechter of arbiter begrijpt misschien niet de hele geest. Het is gemakkelijk om korte pleidooien of sollicitaties voor te dragen, maar niet voor middellange pleidooien. Als er een paar lange pleidooien of sollicitaties moeten worden voorgedragen, zullen er allerlei vreemde scenario's zijn die een proefscène zouden zijn. Sommige mensen herhalen wat de pleidooien of sollicitaties zeggen alsof er niemand anders aanwezig is; sommigen vinden dat ze zichzelf vervelen, maar staan erop om te lezen; enzovoorts. Hoe zit het met de rechters en arbiters? Ik durf te stellen dat steeds minder rechters en arbiters de recitatie serieus volgen zonder een woord te missen. In veel gevallen reciteren de advocaten van de partijen in het begin woord voor woord met een houding waarbij ze de volledige tekst doornemen, maar beetje bij beetje raken ze zonder stoom en lezen ze steeds eenvoudiger, veranderen in gedeeltelijke recitatie en eindigen ze haastig. Sommige attente rechters en arbiters zouden de partijen of hun agenten in het begin opdragen om "beknopt te vertellen", waarmee ze bedoelen dat het ongepast is om u niet te laten lezen, maar het is echt niet nodig om u te laten lezen, dus u spreekt bondig en het is allemaal geschikt voor iedereen. Sommige rechters en arbiters lieten de partijen zelfs niet eerst reciteren, maar vertelden hen in plaats daarvan eerst te zeggen wat er is gebeurd.
Het is inderdaad niet nodig om de volledige tekst te reciteren. De advocaten dienen de rechters of arbiters te zien als toehoorders en zichzelf als actoren. Je zingt niet goed en het publiek kan zeker verstrooid zijn. Feitelijk zijn de verklaringen van partijen geen tijdverspilling en willen de rechters en arbiters allemaal de basisachtergrond van de zaak in deze fase achterhalen, al dan niet direct gerelateerd aan uitspraken, want in deze fase willen de rechters en arbiters zouden niet het gevoel hebben dat ze het vermogen hebben om te bepalen wat al dan niet gerelateerd is. Daarom moeten de advocaten de achtergrond van de zaak zo duidelijk mogelijk en methodisch beschrijven. Neem het verkoopcontract voor apparatuur als voorbeeld. De advocaten dienen in ieder geval het volgende duidelijk te maken:
(1) of de contractpartijen de partijen in de zaak zijn of niet;
(2) Het voorwerp van het contract;
(3) of het bij de verkoop gaat om specificaties of ontwerpen;
(4) de eenheidsprijs en de totale prijs;
(5) De betalingsmethoden;
(6) de kwaliteitsnormen;
(7) De plaats van levering en de partij die verantwoordelijk is voor het vervoeren en vervoeren van de vracht;
(8) of er sprake is van deellevering of pakketbezorging;
(9) het tijdstip van risico-overdracht;
(10) of de verkoper verantwoordelijk is voor de installatie of niet;
(11) De partij die verantwoordelijk is voor de civiele techniek, indien van toepassing, betrokken bij de installatie; en
(12) Het geschil tussen de partijen en de redenen daarvoor, en de vorderingen van de respectieve partijen.
Om deze zaken duidelijk te maken, moeten de advocaten van tevoren hun huiswerk maken en een lijst met vragen maken op basis van de casusdetails. De partijen moeten samenwerken, maar denken niet dat de zaken erg duidelijk zijn en dat de vragen niet nodig zijn. De rechters of arbiters waren immers niet bij deze zaken betrokken en zouden niet weten wat er is gebeurd als u het hen niet vertelt. U moet de dingen duidelijk vertellen als u wilt dat ze in uw voordeel regeren; hoe kunnen ze dat anders doen?
Het is de beurt aan de rechters of arbiters om te spelen nadat de partijen de pleidooien of aanvragen hebben voorgedragen. Meestal lieten ze de partijen niet meteen een kruisverhoor nemen, maar begonnen ze de partijen vooral te vragen of er iets is dat ze niet duidelijk hebben gemaakt of dat er tegenstrijdige dingen zijn. Dan vertelden de partijen hun eigen verhalen. De rechters of arbiters luisterden en vroegen en lieten de partijen soms een paar argumenten naar voren brengen, en observeerden de reacties van de partijen aan de zijde zorgvuldig. Na het beluisteren van de verhalen van de partijen, hebben de rechters of arbiters hun eigen verhaal over de zaak. Dan moeten ze het bevestigen, dus begint het kruisverhoor tussen de partijen en begint het verslag in de hoofden van de rechters of arbiters te wedijveren met het bewijs van de partijen.
Het rechtvaardigheidsgevoel en het medeleven van de rechters of arbiters zou zich gewoonlijk vóór het einde van de recitatie door de partijen vormen of zou zelfs ontspruiten als ze de pleidooien of aanvragen zien. Daarom moeten de partijen aandacht besteden aan het opstellen van de processtukken en verzoeken en de verklaringen van de zaak. Een van de punten hierbij is om juridisch, voordelig en spaarzaam een rechtvaardig imago voor zichzelf op te bouwen om zo vroeg mogelijk de sympathie van de rechters of arbiters te winnen. Het zou te laat zijn om dit tijdens het kruisverhoor te doen, wanneer de rechters of arbiter er misschien achter komen dat justitie tijdens het kruisverhoor aan jouw kant moet staan en dat ze met je mee moeten leven, maar je hebt ervoor gezorgd dat ze hun emotie verspillen . Dit is iets anders dan acteren en je moet nooit proberen ze te verrassen; anders zouden de rechters of arbiters hun woede op u uiten en hun fout voortzetten.
Kortom, bereidheid is van onschatbare waarde. Advocaten moeten proberen het rechtvaardigheidsgevoel van rechters en arbiters te stimuleren en hun medeleven te winnen, zodat ze bereid zijn in uw voordeel te beslissen. Met deze bereidheid zouden rechters en arbiters u bewust of onbewust de voorkeur geven bij het uitoefenen van discretie. Het zou dus veel gemakkelijker zijn ......
Als u met ons over de post wilt praten, of uw mening en suggesties wilt delen, neem dan contact op met de heer Yongquan Deng (yongquan.deng@dentons.cn).
Als u nieuws wilt ontvangen en diepgaande inzichten wilt krijgen in het Chinese rechtssysteem, kunt u zich abonneren op onze nieuwsbrieven (inschrijven.chinajusticeobserver.com).
Medewerkers: Dennis (Yongquan) Deng
